De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

[p. 138]

Alexander en Diogenes.

Held Alexander, ruim zoo trotsch als andre zes,
Zag op een' zekren tyd, gemeld in oude Boeken,

Den Filosoof Diogenes

Naar menschenbeenders op een aklig Kerkhof zoeken.

De Koning zei: wat gaat u aan?

Wie kan het oogmerk van uw vreemd gedrag verstaan?
Ontdek my wat gy poogt. Wat zult ge u onderwinden?
'k Tragt, zei de Wysgeer, hier de waarheid uit te vinden.

'k Zoek naar de beenders van myn' knegt,

En van den man, tot wien gy Vader hebt gezegd.

'k Wil zien of ik 't gebeent van beiden,

In deze plaats, kan onderscheiden:

Maar alles ligt hier zoo verward en onderëen,
Dat ik my vrugtloos zal vermoeyen, naar ik meen.