De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

De onverbe terlyke.

Een Dame, die op rang en schatten,

Meer dan op deugd en trouw en onschuld roemen mogt,

Vond groote moeite om wel te vatten

Waarom haar Broêr in 't spel fteeds zyn genoegen zogt;

[p. 120]

 

Daar 't, hoe hy kunstjes mogt verzinnen,

 

Hem nooit gelukte een spel te winnen.

 

Zy stelde hem 't gevolg van zyn verkeerdheid voor.

 

Die dwaze Broeder gaf zyn Zuster geen gehoor.

 

Zy hield met preeken aan: zy sprak van eer en schulden.

 

't Getalm verveelde hem: hy kon 't niet langer dulden,

 

En voegde haar dit antwoord toe:

 

Ik ben uw lastig teemen moe.

 

Ik zal myn Speelzugt wederstreeven,

 

Wanneer gy, als een brave Vrouw,

 

Aan huwlykspligt en eer getrouw,

 

Alleen voor uw' Gemaal zult leven.

 

De Dame was gestoord: haar oogen stonden straf.

 

Dan, riep ze, staat gy nooit van uwe speelzugt af.