De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

Bruiloftslied van Amintas.

ô Gy Vrekken! ô gy Slaven!

Die u zelven hebt begraven,

In 't vergankelyk Metaal:

Als uw kloot is uitgeloopen,

Kunt gy nimmer 't leven koopen

Voor uw schatten al te maal.

Al uw zweeten, al uw ploegen

Dient tot mindring van 't genoegen.

't Is gelyk het spreekwoord zeidt:

Veel bezit zal ons doen haken

Om aan grooten schat te raken:

Rykdom weert geen gierigheid.

Dus myn Zangster, laat ons wyken

Van de Hoven, van de Ryken,

Van de steedsche praal en pragt:

Laat ons, met de Boerenknaapjes,

Looven 't hoeden van de Schaapjes,

En ons dekken met een vagt.

[p. 323]

 

Laat ons klimmen naar de hoogte,

 

Brengt met my, in blyde droogte,

 

't Witgewolde en zagte Vee,

 

Daar de welgeboren zielen,

 

Die de wolven overvielen,

 

Wonen in gewenschten vreê.

 

 

 

Daar zy wonen met genugten,

 

Vry van kommer, vry van zugten,

 

Vry van lyden en gevaar:

 

Zelfs de slegtste hunner dagen

 

Zoude een' Koning wel behagen,

 

Zoo hy slegts te koopen waar'.

 

 

 

Hierom Herders van de Heiden,

 

Die bemint de breede weiden,

 

En den nagt voor Zonneschyn,

 

Moet ik uw gezelschap myen.

 

Zal ik best myn vee bevryen,

 

'k Moet in hooger weiden zyn.

 

 

 

'k Moet ter regterhand gaan dryven,

 

En op 't smalle paadje blyven;

 

Zoo verdoolt men niet zoo ligt.

 

Maar aleer ik tree wat verder,

 

Moet ik groeten eenen Herder,

 

Die hier by woont in het Stigt.

 

 

 

Wel wat zie ik ginder woelen?

 

Wel wat is 'er te krioelen?

 

Men verbant 'er allen druk:

 

ô! Hoe vrolyk zyn die menschen!

[p. 324]

 

't Gaat 'er lustig op een wenschen:

 

Bruid en Bruigom veel geluk!

 

 

 

Ik behoef hier niets te vragen.

 

'k Zie een maagd een kransje dragen,

 

En getooid met jeugdig groen;

 

'k Zie haar wangen lieflyk bloozen,

 

Even als twee roode Rozen:

 

Dat zyn vrugten van 't gezoen.

 

 

 

't Baart my geen gering genoegen,

 

'k Mag my by 't gezelschap voegen;

 

'k Heb het waarlyk net gepast.

 

Zulke waters, zulke vischen:

 

Op een Bruiloft moet men dissen:

 

Wakker moet 'er zyn gebrast.