Aan Klaryn.
Klaryn! gy zoekt vergeefs uw zonen in bordeelen
En moordspelonken, daar de Nagtbacchanten spelen;
Daar 't hoerendom den schoot aan ieder veilt voor geld;
Terwyl dat snood gebroed zyne eer in schande stelt:
Gy zoekt vergeefs, myn Vriend: hoe laat ge u dus verblinden?
De vogels zyn te fyn: gy zult hen daar niet vinden.
Die waereld kropen ze al voor lange jaren door:
Zy schuwen 't ruime pad, en zoeken enger spoor,
Daar ze, onder schyn van deugd en eerelyk verkeeren,
De afgryslykste ondeugd zien, en snoode kunsten leeren.
Gy zoekt hen vrugteloos, myn Vriend, in 't stil bordeel,
Niet verre van 't Voorhout, by zindelyke Neel,
Of op de Veerekaai: daar mogt hen iets besmetten.
Wilt gy hen vinden, zoek in een der zysaletten
Van jonge Julia, die korts, uit zugt voor 't goud,
Met Jasper ligt gepaaid, te Vrekwyk, is getrouwd.
| |
Weet gy niet, goede man, waar zy de guldens halen,
Waarmeê ze, al geeft gy niets, hun schulden steeds betalen;
Loop schielyk naar 't Salet, daar pronkt uw jongste kwant
Met vroomen Geraards ring aan zyne linkerhand,
Dien hem Emilia, zyn Wyf, nog korts te voren
Ontstal, en voorgaf dat hy waarlyk was verloren.
Gaa, spoed u naar 't Salet, en waag u in 't gewoel!
Men schiet 'er met den pyl, maar Geraard is het doel.
Gy zult 'er wondren zien, die niemand zou verwagten.
Men hekelt 'er elks doen, weegt stammen en geslagten,
En raadslaagt hoe men best een aangebrande pan,
Lang onder 't kruis verhuurd, zal helpen aan den man.
Misschien gelooft gy 't niet: uw Dogter kan 't u zeggen.
Zy weet van stuk tot stuk hoe zulke baken leggen.
Zy heeft haar' ouden man met hoornen opgehuld;
Een jonge Springer heeft de topjes zwaar verguld:
Nu pronkt hy als een hart, en blyft, door schrik bevangen,
In 't bosch geheel verward, aan zyne kuifkroon hangen.
Hoe weet gy 't niet, myn vriend? zoo is 't in dezen tyd,
Nu zelfs 't aanzienlykst ampt geen' eerlyk' Man bevrydt,
Waar 't Vrouwtje bezig is hem deftig op te sieren,
Met kransjes, die te veel verschillen van Laurieren.
Zoek dan uw kindren in 't Salet: gy vindt hen dra:
Maar bulder niet op hen: zy volgen u slegts na.
Gy klaagt vergeefs dat hun gedrag u zal bederven,
En dwingen voor uw' tyd, zoo 't mooglyk waar', te sterven.
't Is om uw' ouderdom dat niemand zeggen kan:
‘De Zoons zyn schoften, en de Vaêr geen eerlyk man’.
Want gy vervloekt het kwaad, nu gy 't niet meer kunt pleegen;
Gebrekkelyk en oud, en met u zelv' verlegen.
| |
Auteursrechtvrij