De vrolyke zeeman, verheugd over de vrye zeevaart

Vreede-zang.

Stem: Schept vreugde in 't leeven.

Schep vreugd, Betaaven!

Nu de lieve Vreê verschynt,

Dat twist en tweedragt,

Onder u verdwynt,

Wie kent den braaven Franschman niet,
Die ons de lieve Vreede bied,

[p. 20]

 

Laat ons nu vereend van hart,

 

Zyn glorie roem verheffen,

Heil zy Buonaparte,

Die ons deze Zeegen bied,

Wie zingt van harte,

Niet een vrolyk lied,

Wy roemen op het hoogst verheugd,
Dees altoos braaven zoon der deugd,
Graveeren vergenoegt en bly,

Zyn naam in onze harte.

Zyn naam blyft duuren,

Zo lang 't Waereld rond bestaat,

Zelfs moet hem agten,

Hy die de Vryheid haat,

Bataven koom nu bly ten dans,
Koom vlegten wy den Lauwerkrans,
Om eens het waardig hoofd des Helds,

Der Franken te verzieren.

Daar hy als Krygsheld,

In het Veld der eer verscheen,

Vloog als den Blixem,

Elken Vyand heen,

De Alphen melden nog zyn roem,
Dat men uit de outheid helden noem
Die hem in eer en helden moed

En grootheid overtroffen,

Dat doch het Noodlot,

Hem nog lang het leeven schenk

En verjaarde grysheid,

By het sterven wenk,

Zoo kan het jong en teer geslagt,
By de aankomst van haar grootste kragt

[p. 21]

 

Nog eens den roem des Helds der Nyl

 

Met dierbre toonen zingen.

Heil zy Buonaparte,

Die ons deeze Vreede bied,

Wie zingt van harte,

Niet een vrolyk lied,

Bataaf en Franschman roem zyn naam
En blyven altoos durend zaam,
In Bondgenoot en Broederschap,

Door alle eeuwen leeven.

Heil zy Buonaparte,
Die ons deeze Zeegen bied,
Wie zingd van harte,
Niet een vrolyk lied.