De vrolyke openhartige minnaar
(1795)–Anoniem Vrolyke openhartige minnaar, De–
AuteursrechtvrijStem: Van het Manuaal.
Komt Zang-Godinnen op U Throon,
Met Parnas door Venus Zoon,
Zingt nu lieve Bruiloftsthroon,
Van Prins Weilburg met zyn Gemalin,
Carolina Nederlands Vriendin:
Gehuwd na Staet en zuyver Min.
Legd af den Rouw gy Nederland!
Van U Overleeden Gouvernant,
Hier komt na druk een Vreugdestand,
De vlugge Faem die blaest ons uit
Het Huwelyk van Nassauws Spruit,
Dat Carolina is de Bruid.
| |
[pagina 88]
| |
Wat vreugd was in 't Haegje niet te zien,
Wat groot Gejuyg onder de Lien:
Als Weilburg met Carolien;
Hun beyd begaven tot d'Trouw,
Twee Tellingen van 't geslagt Nassouw,
Geen Princenhert bedreef hier rouw.
't Was niet als roepen voor en naer,
Viva geluk Doorlugtig Paer,
Den Echo antwoord menig Iaer:
Door weergalm van het zoet geluyd,
Den klank door Bosch en Duynen stuyt,
Ter eer van Bruydegom en Bruyd.
De Hoog-Mogende Raed van Staet,
Gecommitteerde hooge Heemraed,
Als ook de Haegsche Magistraet
Leyden haer Zegen wenschen of,
By Bruydegom en Bruyd tot Lof,
Geleyd door Bodens van 't Hof.
De Trouw mag in Eer en deugt geschien,
Voornaem onder de Ionge Lien,
Den Ouderdom past zulks te vlien,
Wel aen dan zoet vereenigt Paer,
Teelt Zielevrugten by elkaer,
En leeft te zame menig Iaer.
Twee Zieltjes verbonden tot een Lyf,
De Maegt raekt Bruyd, daer na een Wyf,
Door Bruydegom zyn zoet bedryf,
Wy wenschen wanneer het mag geschien
Prins Weilburg met Carolien
Vermeerdert van geslagt te zien.
Al 't geen Natuur geschapen heeft,
Zig tot den Egten staet begeeft,
't Is de vreugde dieze wel beleeft,
Geen grooter deugde in den Trouw,
Als Liefde tusschen Man en Vrouw,
Lang groeyt en bloeyt 't Geslagt Nassouw.
|
|