De vrolyke openhartige minnaar

Klugtig voorval, van een fortuynige jager.

Op de wys: Jager enz.

LEstmael heb ik myn begeven tot 't Iagen,
's Morgens vroeg al met de dag,
Al langs die Bossen en groene Hagen,
Daer ik nog Hart nog Haes en zag,
Met Bus bejaen,
Om te gaen,
Op de Baen,
Ik heb myn Weyders Tasje aen gedaen.

Een aerdig Meysje fris en fray van Leden

[p. 84]

 

Trapde my zo vrindelyk op de voet,

 

Iager waer wilje zo vroeg gaen treden,

 

Ik Bid u zeg 't myn dog met 'er spoet,

 

Ik wil mee gaen,

 

Op de Baen

 

wilt verstaen,

 

Ey lieve Jager laet ik met uw Iagen gaen.

 

 

 

Iager wat draegt gy in u Tas ter zeyden,

 

Poeder, Hagel Kruyd ende Lond,

 

Jager gaet met my u Lusjes wat vermeyden,

 

Ik schenk uyt Liefde u myn Rodermond,

 

Ik was bereyd,

 

Met de Meyd,

 

Zo gezeyd:

 

En heb myn in 't Groene gras wat neer geleyd.

 

 

 

Zy zey Iager waer zyn al u Spionnen,

 

Waer zyn u Brakken en Haze wind,

 

Die gy mee neemt om het Wild te jonnen,

 

Jager weest 'er dog niet verblind:

 

Die komen voort,

 

Op het Woord,

 

Zo 't behoord:

 

Als yder maer 't blazen van myn Hoorn hoord.

 

 

 

Ey lieve Iager hoord eens na myn reden,

 

Blaest dan eens op u Hoornen koen,

 

Om te zien in het kort alhier ter stede:

 

Wat dat 'er die Dieren doen,

 

Ik was met vleyd,

 

Doe ter tyd,

 

zo men zeid,

 

En heb der myn haestelyk toe bereyd.

 

 

 

Wel Iager wat zien in ginder veere,

 

Het scheynd een Haes of Wildkonyn,

 

Komt stuurt u Winden haestelyk heenen,

 

Want 't schend zy wille gevangen zyn;

 

Ik maekte los,

 

Met myn fors,

 

Door het Bos,

 

En daer kwam terstond gelopen eenen Vos.

 

 

 

Myn beste Honden tegen aen 't Iagen,

 

Zy liepen op Berg ende Dal,

 

Tot dat ik 'er kreeg myn lust na behagen,

 

Een Haesje zoet al in de Val,

 

Doen sprak de Maegt,

 

't Myn behaegt,

 

Heeft gevraegt;

 

Iager daer diend nog wel een schoone gewaegt.

 

 

 

Fluks heb ik nog een zoete schoot gegeven,

 

Ende terstond 't wel geraekt,

 

Dat moest kosten 't Wild

[p. 85]

 

zyn jonge leven,

 

Daer de Maget heeft na gehaek;

 

Ik kreeg de Haes,

 

Met der haest,

 

Zeer verbaest,

 

En kreeg de fiere Maegt op 't aldernaest.

 

 

 

Wat gaf zy my doe tot zoete toonen,

 

Tien Ducaten van Rodergoud,

 

Zoete Iager dat is voor u loonen:

 

Wanneer wild gy 'er weer Iagen stout,

 

Kom zegt 't my,

 

Aen u zy,

 

Op dees tey,

 

Ik zal u helpen Iagen vrolyk ende bly.

 

 

 

Doe heb ik myn zoet afscheyd genomen,

 

En met een kusje adieu gezeijd,

 

Al van die zoete Maget zonder schromen,

 

Dat al om haer zoete vriendelykheyd:

 

Zy spronk met beleyd,

 

Doen ter tyd,

 

In eerbaerheyd,

 

Iager ziet ik ben der tot uwen dienst bereyd.

 

 

 

Oorlof dan Iagers t'zaem al van de Velde,

 

Als gy uyt Iagen gaet in 't Woud,

 

Zo gy der zulke Haesjes komt te melde!

 

Past op u Roer dat 't slaet geen fout,

 

Maer geef dan Vier,

 

Met pleyzier,

 

Om dat Dier,

 

Iaget en spaerd dan geen Kruyd, Lood, Vlam ofte Vier