|
| |
| |
| |
Vryagie tusschen een verliefd Jongman en weigerachtig Meisje.
Wyze: Het lieve schoftuur.
Myn' schoone zielsvriendin'
Ik heb u jaaren lang gevreid,
Schenk my toch wedermin! bis.
Neen, jongman neen, dat doe ik niet,
Ik leev' thans vry en bly!
Ik steek my nog in geen verdriet,
Van huwelyks slaverny! bis.
Ik heb door hagel sneeuw en wind,
En 't guur en barste weêr'
U naargevolgt; Gy zyt bemind
Van my; Ja 'k min u teêr. bis.
Ja teêr, of niet? ik min u mee,
Maar meest, om myn plaisier,
Wil gy uit gaan; ik ben te vree.
Dan gaane wy ginds, dan hier. bis.
| |
| |
Heb ik, toen gy my laastmaal zei;
Laat ons by Toontje gaan.
Gezegd myn lieve Ko! 'k ben bly,
Zeg my; wat staat u aan? bis.
Ja jonge lief, dat deedt gy wel;
Myn vryheid voor u aftestaan?
Dit gaat (zoo waar) niet ligt. bis.
Daar gaf ik u, uw buikje dik,
Toen waard gv wonder in uw schik
En ik was vol van moed. bis.
Die paling, ach; die smaakt my noch,
En dik! - O neen! 't is geen bedrog,
Ik handelde nooit valsch. bis.
Woud gy eens in een speelhuis gaan
Of schouwburg, sprak gy my maar aan!
Aanstonds zoo was ik klaar. bis.
| |
| |
't Is waar, neen! dat ontken ik niet,
Gy moest myn lydsman zyn,
Was ik by u, 'k had geen verdriet,
En gy ook niet by my. bis.
Wel waarom dan uw hart en hand,
My niet geschonken? Lieve Ant!
Schenkt 't my dog deze week. bis.
Wat henker 't is al Saturdag,
Hoe zugt gy zoo? al Saturdag;
Blyft hier, ik ben niet boos. bis.
Ik dacht het alreeds maandag waar,
Bedenk, u d'and're week dan maar,
Ik dwing niet met geweld. bis.
Neen koos, blyf hier? ik bid u; gaa,
Zoo spoedig toch niet heen',
Myn hart dat zeide altoos ja?
Of schoon myn mond zei' neen. bis.
| |
| |
Neen Antje neen ik heb geen tyd,
Zyt tot weerziens gegroet,
Gy hebt my lang genoeg verleid
Wis om myn geld en goed. bis.
Daar gaat hy heen, och, meisjes hoor
Komt u een hupsche minnaar voor,
Grypt toe, eer 't is te laat. bis.
|
|
Auteursrechtvrij