De vrolyke zee-lieden, verheugd over de vrye zeevaart

[p. 33]

Een Nieuw Lied, of de klaagende dogter, welke van haar Minnaar verlaaten is.
Op een aangenaame Wys:

1.

Al myn geluk en vrcugde is vervlogen,
Ik zit in druk met nat beweende oogen,

Een schoon Minnaar,

Een schoon Minnaar,

Heeft schandelyk my bedroogen,

Maar hoe ik zugt of scrhey.

Myn vreugde is voorby. bis.

2.

Ik was een kind van eeven 18 jaaren,
Ik wierd bemind dat bragt my in bezwaaren,

Maar hy trof my niet,

Maar hy trof my niet,

Daarom liet ik hem vaaren,

Ik lachte om zyn smert,

Maar het ging my niet ter hert. bis.

3.

Doch op 't laast toen is 'er een gekoomen,
Die met 'er haast myn hert heeft ingenoomen.

Die vroeg my gunst,

Die vroeg my gunst,

Ik gaf ze zonder schroomen,

Het vertrouwen was te groot,

[p. 34]

 

Dat bragt my in de nood, bis.

4.

Door zoet gevly wist hy myn ziel te winnen,
Hy kwam by myn zo schoon met hert en zinnen,

Ach! kwam hy weer,

Ach! kwam hy weer.

Ik zou hem weer beminnen,

Hy is naar de Oost gegaan,

Het is voor eeuwig afgedaan. bis.

5.

Myn eer en roem lyd nu in 't stof vertreeden,
Myn maagdebloem in oneer afgesneeden,

Myn vreugd is weg,

Myn vreugd is weg,

Zo haastig heen gevloogen,

Zo driftig en gezwind,

Zelfs rasser als de wind. bis.

6.

Mynleeftyd door zal myn in droef heid prangen,
Men heeft gehoord dat ik by hem ben zwanger,

Het stille graf,

Het stille graf,

Dat is myn groot verlangen,

Door hartzeer en verdriet,

Laat myn het leeven niet. bis

7.

Al wie myn ken zal zeker my veragten,
Hoe kan ik dan van iemand troost vrwagte

Losbandigheid,

Losbandigheid,

[p. 35]

 

Doet my in druk vesmagten,

 

Myn misslag komt in 't ligt,

 

Voor ieder in 't gezigt