Der Vrouwen-peerle. Dryvoudighe Historie van Helena de Verduldighe, Griseldis de Saechtmoedighe, Florentine de ghetrouwe

Hoe eenen bode aen den Heremijt Felix verclaerde dat de twee Kinderen die hy opgevoet hadde te Tours waren

DEn Koninck seer blijde zijnde dat hy zijn kinderen ghevonden hadde, ende tijdinge hadde van zijn huysvrouwe Helena, heeft eenen Bode ghesonden om dese blijde tijdinghe te verkondighen in groot Britaengnien aen den Hertoghe van Clocestre ende andere die in droefheyt waren. Maer den Bode van den rechten wech verdoolt zijnde, is ghekomen in't Bosch daer den heremijt Felix woonde, ende hem onversiens ghesien hebbende is tot hem gheghaen om naer den wech te vraghen, ende vertelde hem waeromme hy naer Britaengien reysde, ende hoe dat den Koninck hadde zijn twee Sonen ghevonden die te Tours waeren de welcke hieten den eenen Lyon,

[fol. B7r]

ende den anderen arm, ende hoe dat de twee Sonen seyden dat sy in een Bosch opghevoet hadden geweest van eenen heremijt Felix, den heremijt dit hoorende is seer blijde geweest van dese tijdinghe, ende den bode den rechten wegh ghewesen hebbende is hy terstont met grooter neerstigheyt naer Tours ghecomen ende als hy binnen de stadt was ghinck hy nae des Bisschops Palleys, daer hy de trappen op ginck om in de sael te gaen: het welc siende den Portier vraeghde hem werwaerts hy wilde gaen doen seyde den heremijt: ick wil gaen by de heeren inde sale. Doen seyde den Portier, Daer zijdy recht toe gheciert ende geschieet. Ende hy nam eenen stoc ende sloech den heremijt op zijn hooft, soo dat hy seer bloeyde en was by naer vande trappen ghevallen, soo dat den heremijt den eenen voet voor den anderen niet setten en konde, maer hy bleef op de trappen sitten, ende hy hiel zijn hooft in sijn handen van grooter pijnen.

Ende alle de Ionghers ende de Dienaers vergaderden by den heremijt want hy seer vremdelijcken sach, ende was met gars ende looveren ghekleet. Ende doen quam Martijn de trappen op om in de Sale te gaen ende sach de vergaderinghe die daer was, ende ghinck besien wat dat daer wesen mochte doen werdt hy den heremijt kennende dien hy daer seer bebloeydt sach sitten ende greep hem in sijn armen ende omhelsde hem, ende seyde, weest willekom mijnen beminden Vader. Ende den Heremijdt besagh den Ionghelinck weder ende hy wert hem kennende ende hy seyde hoe ist met u mijn uytverkoren Sone Lion? Ende hoe ist met uwen broeder Arm? Doen andtwoorde Martijn ende seyde: Mijn lieue Vader wy zijn kersten gedaen ende mijnen naem is Martijn ende mijnen Broeder heet Brictius, ende doen nam Martijn den heremijt met den arm ende hy leyde hem de trappen op, ende den Poortier die quam hem teghen die den heremijt gheslaghen hadde, ende Martijn hem wrekende van den Heremijt aen den Portier, seyde: Ghy en sult niet meer arme lieden slaen die u niet en misdoen. Doen is hy inde Sale gekomen daer hy zijnen broeder Brictius vant, die hy riep, ende seyde Broeder siet hier den heremijt onsen Vader. Doen liep Brictius tot hem, ende kuste hem meer dan thienwerven, Doen ginghen sy alle dry voor de Tafel daer de heeren saten, ende seyden tot Koninck Henrick haren vader Siet dit is de gene die ons sesthien Iaren opghevoedt heeft, ende ons de beesten ontnomen heeft. Waer deur hem den Koninck Henrick seer blijdelijcken ontfinck, ende hy nam hem in zijne armen, ende sette hem aende Tafel by hem, ende hy hadde hem gheerne goede chier aenghedaen, maer den Heremijt die en adt anders niedt dan wortelen die hy met hem ghe-

[fol. B7v]

bracht hadde. Ende hy vertelde koninck Hendrick alle het ghene dat hy van zijn kinderen wiste, ende nam doen oorlof aen alle de Heeren, ende is wech ghegaen, ende Martijn ende Brixtius bevolen hen in't Ghebet vanden Heremijt: ende den Heremijt quam kortelinge weder in zijn cluyse, daer hy salichlijck zijn leven leyde inde vreese Godts.