dat elck van dese brieuen eenen draghen soude den Hertoghe van Clocestre, Hem segghende dat zy van Coninck Hendrick quamen, dien sy binnen Napels lieten. Ende dit hebben deze acht mans ten heylighen ghesworen te doen. Ende zy dede alle daghe twee van henlieden gaen elck met eenen brief aen den Hertoghe d'een voor d'ander na. Den Hertoghe dit siende en wist wat maken, ende ontboodt de oude Coninginne, seggende dat hy haer van doen had. Ende sy is totten Hertoghe ghecomen die haer seyde: Siet vrouwe dese brieuen, ick en derf die onser iongher vrouwen niet thoonen. Doen soo seyde die ouder verradersse. Waerom zy moetet doch eens weten, ick salse haer wel thoonen. Ende is soo metten Hertoghe ghegaen tot Helena, haer toonende des Conincks brieuen. Ende als Helena die ghelesen hadde, seyde zy: Eylacen hoe mach dit comen, dat de groote liefde die my den coninck bewees als hy wech trock aldus verkeert is. Dit hoorende den Hertoghe ende Maria sijn Nichte werden seer weenende, ende meer ander vrouwen die daer by waren. Maer die oude Tramaschele vertroostese al te samen met gheveysder herten. Ende als zy aldus by Helena waren, quam daer den derden brief, die noch scherper bevel dede dan d'ander twee brieven. Doen ghinck de oude Coninghinne sitten by Helena ende seyde; Dochter weest te vreden, soo langhe als ick leue en sal u niet misschien al soude ick mijn lijf voor u avontueren. Daer Helena luttel af verblijde: maer des anderen daechs smorgens quam daer noch eenen Brief
ende na der noenen eenen anderen die van deser saecken soo langher soo swaerder bevel dede. Waer af den Hertoghe seer bedroeft werdt, ende seyde totter oude Coninghinne: Wat sullen wy maken met deser saken. Doen seyde de oude matrone: Die brieuen die mijnen sone seyndt zijn hoe langher hoe strangher, hierom en wil Icks my niet moeyen, want ick zijn gramschap ontsie. Ende des anderen daechs quamen noch twee mannen elck met eenen brief tot neghen toe waer af den lesten den stranghste was, ende als den negensten brief comen was so is d'oude Coninginne ghereyst na Doeveren, ende seyde datse haers Soons bevel niet langher wederstaen en wilde. Waer af den Hertoghe seer bedruckt was, want hy duchte, waert dat hy s'Konincs bevel niet en dede, dat hy lijf en goet verliesen soude, nochtans en wist hy niet hoe hy zijnder vrouwen t'leven soude connen nemen. Doen seyden des Hertoghen Raetslieden Heere t'is beter dat een vrouwe sterue naer dattet den Koninck soo belieft dan ghy ende noch hondert daerom sterven souden want oorloochde den coninck teghen u, ghy ende alle u vrienden waert daerom verdoruen.