Vertaald
Onder het heersende brezjneviaanse regime stond de machtige geheime dienst machteloos tegen de enorme populariteit van Sovjetchansonniers als Vladimir Vysotski: taperecorders maakten een effectieve controle op particuliere muziekopnamen onmogelijk. Vysotski was als ‘de Russische Jacques Brel’ een van de popzangers die in hun teksten een soort lopend commentaar gaven op het moderne Sovjetleven, al was de kritiek op het systeem nooit rechtstreeks. Sinds Vysotski's dood (door drank en drugs) ontstond een ware cultus, mede gevoed door de staatsuitgeverijen met speciale Vysotski-kalenders. De memoires van Vysotski's echtgenote, de Franse filmster Marina Vlady (Vladimir ou le vol arrêté, eerst in Frankrijk verschenen bij Fayard) verschenen in miljoenenoplaag bij Progress; Vlady vertaalde haar Franse best-seller zelf in het Russisch. Bij De Boekerij verscheen onlangs de Nederlandse vertaling: Vladimir of de onderbroken vlucht (vertaald door Joost Schipper, 242 p., f 24,90). Kirill Gradov, die het boek besprak in de Boekenbijlage van 19 augustus 1989, vond het ‘een waar liefdesverhaal’ dat symbolisch is voor de Oost-Westverhouding: een lat-relatie. Toch is het een merkwaardig boek, schreef Gradov. ‘En terwijl de lezer de vrij zware namedropping doorstaat, wordt de groeiende kleinburgerlijkheid van Vlady steeds irritanter. Vysotski was voor een Rus een enorm symbool van eerlijkheid. Hij zong zijn liedjes op een manier die deed vermoeden dat hij zijn ziel wilde legen. En hoewel Marina Vlady van Russische komaf is en zelf de taal spreekt, komt men in haar boek vrij veel passages tegen die niet goed rijmen met de bezetenheid van haar echtgenoot en zijn typisch Russische drang naar waarheid en eerlijkheid.’
Auteursrechtelijk beschermd