Vertaald
Alan Hollinghursts zeer ‘schaamteloos-homoseksuele’ roman The Swimming-pool Library (‘Tien, vijftien jaar geleden zou het boek in Engeland verboden zijn geweest’) heeft een didactische bedoeling, bevestigde de schrijver in een interview met Rudi Wester (Boekenbijlage, 22 oktober 1988). Wel probeerde Hollinghurst die zo goed mogelijk te verbergen: ‘De hoofdpersoon William weet toch niks over de geschiedenis van “zijn soort”, zoals Isherwood dat noemt. Hij leeft maar in zijn hedonistisch heden en weet niets over het verleden. Daar komt hij dus wel achter. Dan ziet hij het patroon van intolerantie, onderdrukking en wreedheid waarmee “zijn soort” wordt bejegend. En daarin zit zeker een waarschuwend element: dat alles kan weer gebeuren. In feite is er altijd die onderliggende vijandigheid die er elk moment weer doorheen kan breken.’ De zwembadbibliotheek, vertaald door C.A.G. van den Broek (De Arbeiderspers, 395 p., f 49,90), werd besproken door Bas Heijne (Boekenbijlage, 14 mei 1988) als een in veel opzichten bijzonder boek. ‘Het is prachtig geschreven, met een stilistische brille waar slechts weinig hedendaagse romans aanspraak op kunnen maken.’ Heijne noemt de ‘morele onbevangenheid’ het opzienbarendst. ‘De zwembadbibliotheek is een van de weinige Engelse romans waarin homoseksualiteit als een fait accompli wordt beschouwd en zodoende geen nadere uitleg behoeft.’ Het boek eindigt met een magistrale scène, waarin de verschillende personages een filmopname uit de jaren twintig bekijken van Ronald Firbank, de vlinderachtige, ongrijpbare schrijver van unieke boeken als Valmouth en The Flower Beneath the Foot. Het theatrale effect van de spectaculaire onthullingen aan het slot, schreef Bas Heijne, ‘doet helaas afbreuk aan
de subtiele wijze waarop Holiinghurst zijn goede bedoelingen tot dan toen heeft waargemaakt.’