Vrij Nederland. Boekenbijlage 1989

Brieven

Eric Gill

Eindelijk kan ik het mij veroorloven een abonnement op Vrij Nederland te nemen, en meteen word ik teleurgesteld. In het artikel van R. Ferdinandusse over Eric Gill, ‘De godsvrucht van een erotomaan’ (Boekenbijlage 2-9-'89), lees ik: ‘Gills overwicht, de onkunde en isolatie van de meisjes, deden die experimenten (incest) zonder veel schade verlopen, (hij stopte na de puberteit)...’ Wat een regelrechte nonsens! Een literatuur-criticus, een belezen iemand, die uit boeken veel zou moeten weten over welke problematiek dan ook, kan dit toch onmogelijk menen! Ik ken kinderen die door dergelijke ‘experimenten’ vóór de puberteit zodanig beschadigd zijn, dat zo'n opmerking een extra trap in hun kruis is. Het kan nog zo mooi zijn om dergelijke ‘taboes’ te doorbreken in een verhaal over een excentrieke kunstenaar, maar met gezond verstand heeft dit niets van doen.

Nijmegen

G. van der Velden

Naschrift R. Ferdinandusse:

Briefschrijver heeft ongetwijfeld gelijk. Ik beschreef slechts de bevindingen van de schrijfster die de kinderen van Gill uitgebreid interviewde.

Jeroen Brouwers

De waarde van Jeroen Brouwers' Het tuurtouw is natuurlijk niet alleen gelegen in het feit dat het een allesbehalve onkritisch portret geeft van de uitgever Geert van Oorschot, zoals Diny Schouten terecht signaleert. De meerwaarde is dat Brouwers hierin de sleutel geeft tot zijn roman Winterlicht. De schrijver Voorlandt is niet zozeer gebaseerd op Ab Visser als wel op R.J. Peskens/Geert van Oorschot. Het voorbeeld is niet alleen te herkennen in enkele schitterende anekdotes maar ook in de titel van Voorlandts enige ‘bekende’ boek Onverhoorde gebeden: die blijkt te verwijzen naar Peskens' Uitgestelde vragen (en overigens ook naar Truman Capotes Answered Prayers, een oppervlakkige overeenkomst, maar ook onopgemerkt gebleven).

Amsterdam

Ron Mooser