Rogi Wieg
Je bent met me in de wereld
Je bent met me in de wereld. Je geeft me je huis, je deelt met mij je eten, je laat me op je liggen, en ik vraag nog altijd om meer. Onthutst kijk je naar mij op, omdat ik je rechteloos om zoveel vraag, omdat ik je zeg dat zoveel te weinig is, zoals de wereld je dat ook influistert wanneer je op weg gaat door de stad, zwierig, je haar over je schouders. En terwijl de avond valt over deze stad begint de tijd heftiger aan zijn oude verhaal, een storm steekt op, je keert weer terug naar mij. Wat de tijd je zegt is wat ik je zeg, de woorden die je opjagen, de uren die je najagen en zeggen: te weinig, alles veel te weinig.
Auteursrechtelijk beschermd