Mokerslagen
Lust, zoals uit deze fragmenten onder andere blijkt, gaat over seksualiteit als een onderdeel van een kapitalistisch beheerst produktieproces. Lust gaat over politieke machtsstructuren, de macht van het kapitaal, de uitbuitingsmechanismen in het produktieproces, de door vermaterialisering geperverteerde burgerlijke moraal, de uitbuiting van de natuur, de esthetisering van de macht. In de uitbuiting van de seksualiteit van de vrouw vindt de culminatie van alle uitbuitings- en onderdrukkingsmechanismen plaats. Het is duidelijk dat Elfriede Jelinek het marxistische denkmodel niet heeft afgezworen en er in combinatie met het feminisme een nieuwe dimensie aan heeft gegeven. Wat pornografiebestrijders theoretisch moeizaam hebben geprobeerd aan te tonen, wordt in Jelineks boek moeiteloos in beeld gebracht. Door de wapens van de tegenstander te hanteren heeft zij de tegenstander kunnen verslaan: de mannentaal is op zijn bek gegaan doordat zij die taal tot de uiterste consequentie heeft misbruikt. Dat haar intentie om een pornografische vrouwentaal te ontwerpen is mislukt is niet verwonderlijk. Eerst moest dit opruimwerk verricht worden. Wat er daarna mogelijk is moeten we afwachten.
Is Lust pornografie? Pornografisch kan dit boek niet zijn omdat de voyeuristische blik eraan ontbreekt. De blik van de voyeur is een schuldige blik, hij kijkt met een heimelijk oog. In Lust is geen spoor van stiekemheid te vinden, de boksring, de beursvloer van de seksualiteit is in wit neonlicht gehuld, er wordt niet tongue-in-cheek gesproken maar luid geschreeuwd. Dat leidt weliswaar niet tot lichamelijke opwinding maar wel tot een vorm van mentale opwinding die onmiskenbaar, en dat is heel verwarrend, iets pervers heeft. Lust is daardoor een verslavend boek: het spel van de taal verleidt je, de kracht van de beelden overweldigt je, de mokerslagen tegen de muren van de taal verdoven je. Aan het eind ben je mentaal gevloerd. Een subliem gevoel. Een effect van grote literatuur.
■