Cees Nooteboom
Vervolg van pagina 1
de of onverstaanbare mensen naast de sporen van een groots, maar bijna uitgewist verleden, vormen een dankbare achtergrond voor Nootebooms bespiegelingen.
De wereld een reiziger is geen reisboek in de zin van een verslag van leven en landschappen elders, maar een bundel opstellen naar aanleiding van een bezoek aan plaatsen, een stad, een tempel, een museum, buiten Nederland. Heterogeen is de bundel daardoor wel, door de combinatie van zwaarwichtige bespiegelingen over Duitsland, bijna frivole stukjes over zijn tweede auto in Californië, een gesprek met Bruce Chatwin, essays over kunst. Zeer wisselend ook van stemming. Dat Nooteboom zijn boek in eerste instantie niet echt als een reisboek bedoelde, blijkt uit de poging om zijn stukken in rubrieken onder te brengen die de naam van een land of een plaats dragen (In Birma, In Amerika), terwijl de titels en de inhoud ervan daar slechts weinig mee te doen hebben en zelden meer dan een aanleiding vormen (zoals ‘De foto, de tijd’ in In Colorado). In een aantal gevallen lukt dat ook niet, en heten de rubrieken In het museum of In het hotel. Het eclectische karakter van zijn werk komt het meest pregnant tot uiting in het luchthartige Nootebooms Hotel, waarin hij zijn ideale hotel beschrijft, een collage van alle mooiste kamers en uitzichten die hij kan bedenken. Af en toe is het een wereld van een grote rijkdom aan beelden die Nooteboom ons presenteert. Als een hemellichaam wil ik me wel even kort laten meevoeren in het veld van zijn zwaartekracht, alvorens me verder de ruimte in te laten slingeren. De reiziger, zijn wereld.
■