Middle-class aspiraties
Nu haar vaders behoefte om zijn kinderen onwetend te houden niet meer telde, kon Germaine Greer aan de slag. Ze had geen andere aanwijzingen dan dat Reg Greer in de oorlog gestationeerd was geweest in Malta en daarna naar Devlali in India was gestuurd. Hij was geboren in 1905 in Durban. Als schooljongen was hij naar de havenstad Launceston in Tasmanië verhuisd met zijn ouders, met wie hij later elk contact had verloren. Reg Greer, die jaren had gewerkt als advertentie-acquisiteur bij een krant, gold graag als een oppervlakkige, wereldse grappenmaker, die geen enkele belangstelling toonde voor zijn geleerde en beroemde dochter. Het gezin Greer bezat geen cent, maar onderscheidde zich door middle-class aspiraties. Hoewel Germaines moeder haar echtgenoot tamelijk vals had bejegend, bleef hij zijn afhankelijke poppetje adoreren. Hij stierf aan aderverkalking, zijn hersens waren voortijdig tot pap vergaan, terwijl aan zijn lichaam niets mankeerde. Was hij als officier bij de Britse geheime dienst gehersenspoeld na de oorlog om riskante vertrouwelijke gegevens uit zijn brein te verwijderen? Waarom had Germaine haar grootouders nooit gekend?
Net als The Female Eunuch en Greers volgende boeken is ook dit boek weer een genot om te lezen; dank zij Greers literaire meesterschap en haar vermogen verschillende genres - autobiografie, historisch onderzoek, reisbeschrijving en essayistiek - tot een meeslepende compositie om te smeden. Alvorens met het onderzoek te beginnen, neemt Germaine Greer haar lezers eerst mee naar Toscane, om na te denken en daarna naar Melbourne, om in de stemming te komen. Het zijn hoofdstukken vol couleur locale en rijk aan persoonlijke observaties, die allemaal, rechtstreeks of indirect, naar Daddy en haar relatie met hem verwijzen.
Het eigenlijke speurwerk naar haar vaders verleden begint Greer in Tasmanië, het eiland dat volgens de Australiërs eerder aan Engeland doet denken, zoals Reg Greer ook vaak voor een Engelsman werd versleten. In de archieven van de twee plaatselijke kranten in Launceston komt geen Reg Greer voor, maar wel schrijft Greer en passant de hele geschiedenis van dit levendige plaatsje, zoals ze ook zal doen met de andere, steeds buitenissiger locaties in Australië waar ze terechtkomt. Ze volgt menige stamboom, maar helaas, geen enkel spoor leidt dichter tot haar vader. Bij alle tegenvallers moet ze ook nog een belachelijk hoog legestarief betalen voor kopieën van documenten; het is niet het enige voorbeeld van merkwaardige, geestig beschreven Australische mores. Zelfs kinderen mogen de trouwakte van hun ouders niet zomaar bekijken, een maatregel ter bescherming van bigamisten die werd ingesteld in de periode dat Australiërs respectabeler wilden schijnen dan ze waren.
In het archief van de instelling ten behoeve van oorlogsveteranen treft de schrijfster een summiere levensloop van Reg Greer aan, die haar heftig emotioneert. Het kost haar een jaar de gegevens te verifiëren. Greer begint in de bibliotheek van Victoria, dezelfde waar ze als ongelukkige teenager haar toevlucht zocht. ‘Bibliotheken,’ schrijft ze, ‘zijn reservoirs van kracht, elegantie en vernuft, herinneringen aan orde, kalmte en continuïteit, meren van geestelijke energie, noch warm, noch koud, noch licht, noch donker. Het plezier dat ze verschaffen is gelijkmatig, niet orgastisch, betrouwbaar, diep en langdurig. In elke bibliotheek, waar ook ter wereld, voel ik me thuis, ongedwongen, rustig en geconcentreerd.’