Vrij Nederland. Boekenbijlage 1988

Gedicht

Zweem

Steeds bleker wordt het beeld
van wat er even was - een glimlach
lippen rimpelend alsof je gezicht van water werd
waar wind op blies - een zweem
die ik marmergestold terugvond
gekruld rond een madonnamond

Het lachje dat zegt dat
alles voorbijgaat, dat dat goed is
en zo verschrikkelijk
dat je wel moet glimlachen
met een gezicht dat aan iets anders denkt

Haar kleren nergens te vinden hier
in een hotelkamer op de grond
als door een windvlaag
in plaats van de mijne
slordig neergegooid.

J. BERNLEF

Uit: Geestgronden. Gedichten. Querido, f 25,-.