Naar een Nieuwe Mens
Niet iedereen zal er zich van bewust zijn, maar 8 september 1988 is een historische dag geweest. Op deze dag namelijk verscheen de Nederlandse vertaling van het heilsplan voor de mensheid zoals geopenbaard door Bhagwan Shree Rajneesh. Het boek heet Manifest voor een gouden toekomst en kost slechts f 12,50. Voor wie het dichter bij de bron wil zoeken, is er de oorspronkelijke Engelstalige versie, getiteld The Greatest Challenge: The Golden Future (Rebel Books, 99 p., f9,95). Dit boek is in helder Engels gesteld en kent een overzichtelijke hoofdstukindeling, zodat er geen enkel misverstand behoeft te ontstaan over wat de auteur de wereld heeft mede te delen. Eén ding is in ieder geval van meet af aan duidelijk: meer nog dan andere auteurs, is deze schrijver er veel aan gelegen dat zijn werken positief worden benaderd en positief worden besproken. Het manifest voor een gouden toekomst is gericht op ‘de intelligentsia’, want de voorgestelde verbetering van de kwaliteit van het bestaan op aarde, in feite de laatste reddingskans voor een zichzelf geleidelijk vernietigende wereld, staat of valt met de bereidheid van intellectuelen om zich voor deze zaak in te zetten. Intellectuelen en kustenaars moeten de elite van de toekomst gaan vormen, een elite die hiertoe in een wereldbestuur verenigd zal zijn, los van naties, families, of andere structuren die het eigenbelang en de kortzichtigheid in stand houden. De elite wordt speciaal opgeleid op de Wereldacademie voor Creatieve Wetenschap, Kunst en Bewustzijn. En, aangezien dit nog niet voldoende waarborg is voor een onzelfzuchtige, wijze leiding, dient de nieuwe elite genetisch gekweekt te worden, via kunstmatige inseminatie, die de beste elementen bij elkaar zal brengen en een Nieuwe Mens zal doen ontstaan. Bhagwan heeft een aantal zeer interessante voorstellen op een rijtje gezet: ‘Ik stel voor iedere universiteit twee
instituten voor, één om te deprogrammeren, waarvan je een certificaat nodig hebt dat je bent gedeprogrammaeerd als Christen, Hindoe, Duitser, Amerikaan, communist. Mohammedaan, Jood, of welke kenmerken je ook had.’ Daarna komt men in aanmerking vor het tweede instituut, waar men meditatie leert en een diploma kan verwerven als doctorandus in de meditatie. Het geheel heet een meritocratie. Bhagwan doet gedetailleerde voorstellen onder andere over stemrecht. Iemand zonder minstens een einddiploma middelbare school krijgt geen stemrecht meer. Wie burgemeester wil worden moet minstens academicus zijn. Een gouverneur moet minimaal met hoogste cijfers zijn afgestudeerd, gepromoveerd en minstens één eredoctoraat bezitten. Enzovoorts. ‘Op deze wijze wordt de mobocracy vernietigd’. En als de hele regering gedeprogrammeerd is en bestaat uit mensen die mediteren en onbevooroordeeld zijn, dan zullen, zo lezen we luttele bladzijden later, de bureaucratie en de hiërarchie verdwijnen. Criminelen kunnen geholpen worden door operatieve ingrepen, die hun hormoonhuishouding in evenwicht brengen. Het is voorbij met het gezinsleven. En terecht: ‘Een vader en een moeder hebben is psychologisch gevaarlijk voor een kind. Als het een jongetje is zal het de vader imiteren en als het een meisje is zal het de moeder imiteren - en er zullen grote psychologische problemen ontstaan,’ zegt Bhagwan. Het lijkt me dat deze inzichten geen nadere verklaring behoeven. Die geeft de auteur dan ook niet. Experimenten met communaal leven, zo vertelt hij, hebben immers aangetoond dat men daar gelukkig opgroeit. Over de elite van de toekomst schrijft hij: ‘Is het jullie nooit opgevallen dat schilders, dichters, beeldhouwers, dansers, nooit seksueel geremd zijn?’ En even verder: ‘Een hand die de schoonheid van een roos kent, kan geen bom op Hiroshima laten vallen.
Een hand die de schoonheid van liefde kent is niet de hand die een geweer laadt.’ De menselijke natuur is eigenlijk veel eenvoudiger dan we tot dusver altijd hebben veronderstelt. Een opluchting is het wel. Je moet het gewoon positief zien.
NM
Het ‘werkkluisje’ van Lommerlust
Auteursrechtelijk beschermd