Vrij Nederland. Boekenbijlage 1988

Gedicht

Schaduwen

De lusten, niet de lasten;
onder lianen doorbuigende namiddag,
jonge katten in verwilderende afzondering.

Dat is buiten, het terrein van
achtertuin en washok, glycine
en verstoffend rood hout,
moerasden of kerseboomwortel.

Koele, zwartbetegelde gang,
het slaan van kierloze deuren,
licht hoorbaar gerinkel van
geslepen glas in een strottehoofd.

Zodat wat buiten was
naar binnen keert en omgekeerd,
een bloedende lijster
onder een lampekap.

Niets wordt overgedaan;
gordijnen blijven dicht;
stemmen in onooglijke holten
verstikken, tot lust een
last geworden is,

ergens zeer snel een dier
door zijn eigen schaduw
razend -

STEFAN HERTMANS

Uit: Bezoekingen. Gedichten. Meulenhoff, f 27,50.