Vrij Nederland. Boekenbijlage 1988

Brieven

Denyse Simenon

In Jeanne Roos' recensie van Een vogeltje van de kat, Denyse Simenons herinneringen aan haar leven met Simenon (Boekenbijlage, 9 januari 1988), las ik tot mijn verbazing in één lange zin samengepropt dat: 1) het boek slecht vertaald is, 2) het toch zeker niet oninteressant is, 3) het jammer is dat er geen foto's in staan, zodat de lezer de mensen waarover zo ‘sappig verteld wordt’ niet te zien krijgt. Dit laatste in sterke tegenstelling tot de mededeling die aan de lange zin vooraf gaat, namelijk dat Denyse Simenon absoluut niet kan schrijven en dat het een warrig, slecht gecomponeerd boek is... (sic). Hoe is dat te rijmen? Met de opmerking over de ontbrekende foto's worden de beide voorafgaande opmerkingen gerelativeerd, als niet zo belangrijk. Hiermee komt die lange zin op het niveau van loos gebabbel. Mijn vraag is waar het oordeel over de kwaliteit van de vertaling op gebaseerd is. In de recensie staat nergens een vergelijking met de originele tekst, terwijl hij wél bol staat van de citaten die de toets der kritiek kennelijk hebben kunnen doorstaan.

Driebergen Mevrouw drs. A.M. Heemskerk-Gravestein

Naschrift Jeanne Roos

Ik vond de vertaling niet goed, omdat veel zinnen naar mijn gevoel stroef lopen. Omdat het boek, hoe interessant ook, op mij toch een warrige indruk maakte, denk ik dat die stroefheid in de eerste plaats aan Denyse Simenon zelf te wijten is. Toch vind ik dat mevrouw Heemskerk in haar vertaling dit een beetje had moeten stroomlijnen als tegenmoetkoming aan de lezer.