Gedicht
Aan een vriend
Jij, zegje, kocht een van die huizen
die in een dorp door de bewoners zijn verlaten,
en vanaf nu zul je rustig kunnen werken,
ver weg van de stad en de stadse nietigheid.
Ik verbaas me, vriend, over je vergissing:
met een geweten als het jouwe vind je daar geen rust.
Ontvolkte plaatsen kennen geen rust,
vol met geesten is elk oud huis.
De krakende houten trappen die je repareert,
kraken niet door houtwormen maar door stappen
en wat je voor windgeloei in de schoorsteen houdt,
is het wanhopige geween van verweesde zielen.
En spoedig, op een van je lange nachten,
zo voorzie ik, zal je ze bij volle maan
over het verlaten erf zien terugkeren
naar het ouderlijk huis dat jij van hen hebt geroofd.
Atanas Daltsjev (1976), uit de bloemlezing Langs grenswegen. Over Bulgaarse poëzie van deze eeuw. Vertaald en samengesteld door Jan Paul Hinrichs. De Lantaarn nr. 45. f 8,90. Te bestellen door f 8,90 + f 1,75 te storten op giro 55 12 634 van Stichting De Lantaarn, Burggravenlaan 100, Leiden.
Auteursrechtelijk beschermd