Vrij Nederland. Boekenbijlage 1987

Brieven

Van Schagen

Na lezing van een van de meest eerlijke, ontroerende, simpele, humoristische, wijze en interessante brievenboeken van de laatste jaren, is het voor mij moeilijk voor te stellen dat er lieden zijn die zinnen produceren als: ‘Dit om de eenvoudige reden dat Van Schagen nauwelijks interessante brieven schreef’ (Hans Renders, VN, Boekenbijlage 30 mei). Ik troost mij maar met wat woorden van Van Schagen zelf:

het lekke kraantje -
lekker leuter leuter doet
het lekke kraantje
en de gootsteen slikt alles

Utrecht

Wim Gerth

Clichés

In zijn bespreking van Berichten uit Hollands gastenboek (VN, Boekenbijlage 6 juni) wijst Lodewijk Brunt op ‘de door Kagie veelvuldig gebezigde clichés als “mensonterende toestanden”, “misstanden waarvan niemand het bestaan vermoedde”, “getuigenissen die grenzen aan wat een mens voor mogelijk houdt”.’ Ik geef toe dat deze en dergelijke clichés veelvuldig gebezigd worden. Echter: niet door mij. In mijn boek zal Brunt er niet één voorbeeld van kunnen aanwijzen.

Amsterdam

Rudie Kagie

François Boucher

In de VN-boekenbijlage van 9 mei werd de rubriek ‘Tijdschrift’ volledig gewijd aan ‘De brakke hond’. Eva Cossee schrijft o.m.: ‘vertalingen van passages uit het dagboek van François Boucher...’ terwijl Boucher nooit een dagboek heeft geschreven.

Misverstandje dus.

‘De brakke hond’ rept nochtans nergens van ‘vertaling’. Mijn naam wordt gewoon vermeld als auteur van deze fictieve dagboekfragmenten, die ik als formule koos voor dit portretje van Boucher.

Essene, België

Guido de Bruyn