Brieven
Met verbazing las ik in de Boekenbijlage van 14 februari het begin van de rubriek ‘Voorheen de koloniën’ door Tessel Pollmann, die ik anders vaak zo verstandig vind. Zij suggereert dat ik in NRC-Handelsblad in ernst zou hebben beweerd dat Nederland Indië heeft ‘weggegeven’ aan de Indonesiërs. Het zou niet in mijn hoofd opkomen. Wat ik beschreef waren de onverwachte gevoelens van begrip voor koloniale nostalgie die kunnen opkomen bij een Nederlandse reiziger in Indonesië. Die gevoelens gaan overigens niet veel dieper dan iets als: ‘De Nederlanders hadden daar misschien niets te maken, maar ze moeten het wel heel prettig hebben gehad.’ Om de vreemde koloniale stemmen in het eigen hoofd te karakteriseren gebruikte ik ook het vreemde koloniale woord ‘weggeven’. Ik had ook ‘verkwanseld’ kunnen schrijven, maar dat zou wel erg dik aangezet zijn. Het lijkt me dat Tessel Pollmann zich keert tegen een mentaliteit die nauwelijks meer bestaat. Zelf vind ik het simpele rechtvaardigheid dat de Indonesiërs de Nederlandse bezetters verdreven hebben, maar deze gedachte lijkt me zo vanzelfsprekend dat ik alleen onder de dwang van een slechte verstaander ertoe kan komen om hem op te schrijven.
Amsterdam
Hans Ree
Auteursrechtelijk beschermd
