Vrij Nederland. Boekenbijlage 1986

De boekcorner van... Goos Verhoef!

Mensen u mag het gerust weten dat Goos zijn hart in zijn keel klopte toen hij de twee VN's vorige woensdag uit de krantenzending plukte. Zou het dan toch echt waar zijn? Het kostte vijf minuten zoeken maar toen hebbes. Kapsones daar hou ik niet van maar ik vond het wel een prachtig gezicht De Boekcorner van... Goos Verhoef! gedrukt en wel. Je eigen naam gedrukt is lekker om te zien. Ook een beetje schrikken wel. Iets van ben ik dat? Het maakt je groter dan je misschien ben maar ook groos dat iedereen gerust mag weten wie Goos Verhoef is. Ik heb het ook nog altijd bij advertenties in het buurtblaadje hier als ik zie staan Sigarenmagazijn Goos Verhoef. Gedrukt is mooier dan met de stempel hoewel dat ook leuk is. Als er 's een heer binnenwaait die een bonnetje vraagt dan zet ik dus Diverse Rookartikelen en knal een grote rooie stempel eronder met SIGARENMAGAZIJN GOOS VERHOEF! Van dat uitroepteken heb ik een beetje spijt want het maakt de stempel minder officieel. Is iets te geinig maar valt wel op. Dat woord magazijn is nog van mijn vader toen we alleen maar sigaretten en sigaren verkochten. Daar waar nu de Boekcorner is was vroeger een kast met glazen deuren met de pijpen en luxe asbakken. Dat ik nu van alles verkoop van kranten tot Velpon en lege videobanden aan toe heeft vader gelukkig niet mee hoeven maken. Maar je moet wel. Ik zou dat Sigarenmagazijn dus moeten veranderen maar ik heb ergens het gevoel dat ik dat tegenover vader niet kan maken gek eigenlijk want hij is er al twee jaar niet meer. Mijn eigen advertenties knip ik allemaal uit en plak ik in een groot schrift. Of het helpt geloof ik niet want ik heb m'n vaste klanten maar ik vind het gewoon leuk en daar heb ik wat geld voor over. Als er een braderie is of feestweek met speciale pagina adverteer ik altijd mee. Alleen met kleurwedstrijden kijk ik uit want een keer stond er dat de uitslag bij Sigarenmagazijn Goos Verhoef in de winkel zou hangen. Nou nou nou wat een puinhoop. Honderden kinderen kwamen naar de winnaar kijken en klantjes ho maar. Voor de ruit hangen ging ook niet want ze drukken er zo doorheen. Bolle Goosie noemen ze me maar vind ik niet erg.

Vrijdag kwam B. van VN hoe of ik het vond en of ik er veel op gehoord had. Ik heb haar maar niet verteld dat ik het aan niemand verteld heb dat ik in de krant schrijf. Is in deze buurt maar beter van niet. Nu iets heel geks: B. had een cheque bij zich van f250, - voor mijn stukje van vorige week. Ik zeg meid wat nou ik schreef toch over een boek en anders niks. Ja dat was de gewoonte. Blijkt dat al die mensen die in dat boekenblad dus schrijven over andermans boeken daar voor betaald krijgen! Ik wist niet wat ik hoorde. Dus de schrijver van het boek waar dat stukje over gaat krijgt daar dus niks van. Ze zegt neem het nou maar het is niet zoveel maar het is ook reclame voor je zaak. De lieve schat. Denkt dat de mensen allemaal hier VN gaan lezen omdat Goos Verhoef d'rin schrijft. Toch zal ik er een derde bij bestellen om uit te knippen voor in mijn plakboek. Bijna had ik gevraagd of B. in het kantoortje wou komen praten waar ik ook alle reizigers ontvang maar dat durfde ik toch niet. Als ik achter de toonbank blijf staan denk ik altijd dat mijn dikte minder opvalt. B. komt dinsdag mijn nieuwe stukje halen. Zo zie ik haar vaker in de winkel. Ze kocht nog een zakje Topdrop dat ik haar wou geven maar daar wilde ze niets van weten. Keurige mensen van VN. Toen zei ik hier neem dit dan mee en toen gaf ik haar een sleutelhanger met een klein pakje van haar merk Camel eraan. Ze bedankte me met die leuke lach want ze dacht dat het reclame was maar in werkelijkheid kost hij f7,50. Gauw naar het boek van deze week. Dat wordt dan Storm over de baai door Rosemary Carter. Het is een boek over het schrijven van een boek. Nou vind ik zoiets wel een aardig geintje maar vanwege de verkoop heb ik daar wel bezwaren tegen. Het is dat B. heeft gezegd dat ik alles mag schrijven ook als ik iets niet goed vind dus dat doe ik dan maar. De achterflap maakt duidelijk wat ik bedoel. De eerste zin is: Uitgekozen worden voor het schrijven van de biografie van Ross Dolby, betekent voor redactrice en aankomend schrijfster Kirby Lessard een flinke stijging op de maatschappelijke ladder. Kijk dat bedoel ik nou dat is te moeilijk. Dat zullen de lezers van VN zich misschien niet voor kunnen stellen maar er zijn dus mensen die niet weten wat dat is een biografie. Ik ben er dan zo eentje die dat opzoekt in een woordenboekpocket nog van mijn vader en ik weet dus dat het is het schrijven van een boek over het leven van iemand anders maar dat mag je van mijn klanten niet verwachten. Dus als mevrouw van der Zanden mij bijvoorbeeld vraagt van Goos is dit een goed boek dan zal ik zeggen doet u dat maar niet mevrouw van der Zanden want ik wil de volgende morgen geen kwaaie mevrouw van der Zanden in m'n winkel zo simpel is dat. Sorry voor dit gekanker maar zo liggen de zaken. Als je dan eenmaal gaat lezen valt het wel mee. Die Ross Dolby is een beroemde kunstschilder en die zegt tegen Kirby doe die pen en papier maar weg en kom maar een weekje bij mij wonen in zijn schitterende huis op een rotspunt. Nou je begrijpt het al gauw weer tussen die twee wordt het menens hoewel Kirby eerst heel lang niks van Ross wil weten want ze is teleurgesteld in de liefde maar als Ross een keer een prachtige tekening van haar heeft gemaakt en op haar hoofdkussen heeft gelegd komt het toch voor elkaar.

Ikzelf had wel lol aan het boek want B. is immers ook redactrice? Ik kon me dus goed indenken dat B. een biografie over mij moest schrijven en dat ze in mijn geval dus eerst niets van me moest weten vanwege m'n 106 kg. Dat is het lekkere van lezen dat je gewoon midden overdag kan zitten wegdromen. Ik heb een stoel achter de toonbank. Dat mag ergens niet vind ik maar vanwege m'n gewicht moet ik af en toe zitten en dan lees ik in een stil uurtje zo tussen een en twee 's middags. O ja nog iets. Het hele boek speelt dus in Zuid-Afrika maar daar merk je dus niks van. Ik bedoel je hoort en je ziet wel 's wat over heibel daar maar dat komt in het boek niet voor. Ik vind dat wel goed want zo zie je maar dat in zo'n land ook een liefde tussen man en vrouw kan opbloeien. Dat dat daar kan zouden we wel 's kunnen vergeten. Maar dat kan dus wel.