Vrij Nederland. Boekenbijlage 1986

De boekcorner van... Goos Verhoef!

Het boek dat ik deze week voor u wilde bespreken heet Schuld en vooroordeel nr. 44 uit de Tiffany-reeks waar veel vraag naar is. Het is al weken uit maar bij mij nog wel te krijgen want ik vond het zo'n goed boek dat ik bijbesteld heb.

Het gaat over twee een soort bedrijfsinspecteurs zeg maar die door hun grote baas naar een van zijn kantoren in Los Angeles worden gestuurd want daar wordt behoorlijk gestolen. Moderne diefstal dus via de computer. Dit sprak mij als lezer al meteen aan want ook bij mij is een keer gestolen waarschijnlijk door profs want ze hadden alles van de goed verkopende merken meegenomen maar bijvoorbeeld de shag van Javaanse Jongens laten staan. Dus als van Brett (een van de mannen) geschreven staat dat hij alleen maar afkeer kon voelen van lieden die de vruchten van andermans werk stalen kan ik mij daar goed in verplaatsen. Waarschijnlijk hadden ze een aanhangertje tegen mijn voorgevel geplaatst want er was een stuk ruit uitgesneden ter grote van een aanhangertje. Zo hebben ze bijna mijn hele voorraad ingeladen en je kan wel zeggen de verzekering maar toch. Dat over Brett wordt verteld op bladzijde twee wat eigenlijk zes is. Dat wilde ik wel eens kwijt over boeken dat het eigenlijk gek is dat waar je begint met lezen haast altijd bladzij vijf wordt genoemd. Je krijgt dus eerst altijd een paar lege bladzijden met de titel en zo die geen nummer hebben en als je dan begint met lezen staat er ineens vijf. Zou dat niet voortaan nummer een kunnen worden genoemd? Het is maar een idee. Over die Brett, de eigenlijke hoofdpersoon staat dat Geen enkele vrouw kon Brett Rutland weerstaan; de natuur had hem begiftigd met een sensuele uitstraling waar vrouwen op afkwamen als vliegen op een lepel stroop. Kijk in zo'n persoon kan ik wel geloven. Als ik meteen op bladzij zes (twee) al niet meer geloof in de hoofdpersoon dan leg ik het boek tegenwoordig meteen weg. Daar begin ik niet eens aan. Daar heb ik zo'n tien boeken voor moeten doorworstelen om daar achter te komen. Zonde van de tijd. Maar die Brett ja. Dat komt natuurlijk denk ik omdat ik juist niet heb wat hij wel heeft namelijk dat de natuur hem had begiftigd met een sensuele uitstraling. Ik ben niet zo'n jonge jongen meer om te weten dat de natuur mij heeft begiftigd met wat anders namelijk ik ben 106 kg dik. Ik zou dus het liefst die Brett willen zijn en daarom denk ik al op bladzij zeven (drie) die Brett is eigenlijk Goos Verhoef min dertig kilo! De andere hoofdpersoon is een meisje dat op dat kantoor werkt en Tessa heet. Ze is heel mooi maar toch heel aardig. Ze lacht namelijk naar iedereen ook naar mannen van wie je dat niet zou verwachten. Zo heb ik er ook twee of drie. Zij zijn mooi maar zien jou toch wel staan. Als zij de winkel binnen komen lachen zij van dag Goos en dan geloof ik ook echt dat het gemeend is. Het is een heerlijk gevoel want als ze de winkel uitzijn denk je pas hee ik heb er even niet aan gedacht aan het dikzijn.

Zo een is B. er een weet ik zeker. Als zij niet had gevraagd of ik in de krant wilde schrijven had ik ook zeker gedacht van Goos ze nemen je in de zeik. Ze komt al een jaar elke dinsdag voor twee pakjes Camel en die leg ik klaar op de toonbank zodra ik haar op straat zie aankomen. Of dat haar rokerij voor de hele week is weet ik niet. Misschien koopt ze ook ergens anders wat ik ergens wel een rot idee vind. De eerste maanden zei ik u en zij ook u maar toen ik een keer zei zeg maar Goos zei zij zeg maar B.. Ik wist dat ze voor VN werkte waarvan ik twee stuks in de Boekcorner heb die haast alletwee retourtjes zijn. Ik heb haar dat nooit gezegd en ook niet dat het voor ons een lastig blad is met die eruit donderende bijlages. Zij lacht zo aardig dat wil ik voor geen goud bederven. Of ik dus wilde schrijven over wat ik zoal las. Ze heeft me dus een keer zien zitten lezen wat ik voor mijn klanten eigenlijk niet wil weten want zitten lezen in winkeltijd betekent dat de zaak niet zo goed loopt. Twee hoofdpersonen dus zowel een man als een vrouw dat is goed. Dat de boeken uit de Tiffany-reeks het bij de vrouwen goed doen weet ik van de vele klanten die ik er voor heb maar als op bladzij drie (zeven) het zo is dat ik die Brett niet meteen een klootzak vind dan is het dubbelop want dan kan ik het boek ook aan de heren aanraden. Daarom lees ik de boeken uit mijn Boekcorner ook allemaal zelf dat ze weten van als Goos zegt dat het een goed boek is dan is het ook een goed boek. Het verhaal gaat dus zo dat Brett en Tessa onweerstaanbaar naar elkaar toegetrokken worden maar pas in hoofdstuk vier naar bed gaan. De spanning wordt dus mooi opgevoerd. Dan gaat Brett Tessa verdenken van de computerdiefstal maar aan het eind wordt Tessa toch Mrs. Rutland. Dat zie je dus wel op een kilometer afstand aankomen maar dat vind ik niet erg. Het gaat om de manier waarop het beschreven staat. ‘Zet me neer,’ zei ze tenslotte koeltjes. ‘Eerst een kus.’

Tessa begon te blozen. ‘Nee. Als ik dat doe dan word jij... dan gaan we...’

Een glimlachje trilde om zijn mondhoeken. ‘Lieverdje, dat ben ik al en dat gaan we toch.’

Kijk dat vind ik nou goed geschreven. Je kan er zelf nog wat bij invullen. Als er had gestaan dan word jij opgewonden en dan gaan we naar bed om het nou maar keurig te houden dan was het lang zo leuk niet.

Het hele boek kost f2,95. Geen geld toch?