Leon de Winter
vervolg van pagina 5
mij het meest juist lijkt. Ik probeer op die manier een eenheid te scheppen in wie ik ben, wat ik doe. Ik bouw de boeken naar elkaar toe. En Hoffman's honger... het zou toch heel flauw zijn om nu te zeggen dat dat boek eh... ooit uitkomt, eh... ik moet daar geen ja of nee op zeggen.’
Maar heeft u wel, net als ‘de schrijver’ in Vertraagde roman, opzetten uitgedacht voor de roman Hoffman's honger...?
‘Natuurlijk.’
U heeft het boek dus af kunnen dénken.
‘Natuurlijk, absoluut.’
Leo Kaplan heeft Hoffman's honger inmiddels geschreven. Het is zijn meest commerciële succes geworden.
‘Ja... laat ik het zo zeggen: ook wat dit aangaat zal ik mij ervoor behoeden niet in de fout van Leo Kaplan te vervallen.’
‘Schrijven is bloedige ernst.’ Dit statement dateert uit 1979. Staat u daar nog steeds achter?
‘Zeker. Als ik zit te schrijven, als ik mij, met andere woorden, de tragiek en de absurditeit van het dagelijks bestaan realiseer, kleeft er nog steeds bloed aan de pen.’
En huist er tragiek in de kitsch? Kleeft er bloed aan de lach en de traan?
‘O ja! Heel veel zelfs. Veel meer dan wij literatoren geneigd zijn te denken.’
■