Henk Lagerwaard
Vervolg van pagina 6
niet kiest voor laf gedrag. Verontrust over wat hij in het pand in de Renkongstraat heeft gezien en over de voortdurend agressiever wordende acties van ‘Blauwhoed bv’ gaat hij zelfs steeds een stap verder, tot een bezoek aan de wethouder huisvestingszaken toe. In het gesprek met de wethouder komt Paul, als hij opnieuw moet afwegen van wat nu eigenlijk lafheid is tot verrassende conclusies. Hij blijkt, maar dan in een andere vorm, inderdaad te zijn wat hij al eerder had vastgesteld: een contractwerker, een huurling, bezig met geld verdienen.
De plot rond de geheimzinnige verdiepingen volgepropt met buitenlanders, die steeds thrillerachtige vormen aanneemt, komt tot een verrassend einde. Maar dat geldt niet voor Ida's preoccupatie met het gebeurde bij Swirl Crag. Ook hier is lafheid het thema. Ida schraapt al haar moed bij elkaar en vertrekt naar de plaats waar ‘het’ ooit plaatsvond. En Paul, tot de treurige conclusie gekomen dat hij niets anders was dan een huurling, verricht toch weer een daad waardoor hij zich mogelijk voor zijn opportunisme zou kunnen revancheren. Hij reist Ida achterna.
Lagerwaard heeft in Straatgerucht teveel tegelijk willen stoppen. Het boek zou erbij gewonnen hebben als hij de Engelandlijn van Ida òf had weggelaten, òf die ook tot een ontknoping had gebracht. De hele escapade naar Engeland blijft nu op een onbevredigende manier in de lucht hangen. En dat is jammer, want dat doet afbreuk aan het wel afgeronde verhaal van Paul en zijn intrigerende bemoeienissen met het minderhedenonderzoek.
■
Auteursrechtelijk beschermd