[Onafhankelijker dan werd aangenomen - vervolg]
Als schrijfster is zij in staat - men denke aan sommige passages uit Mémoires d'une jeune fille rangée - om een overtuigend, zowel kritisch als loyaal, beeld te geven van Sartre en van haar leven met hem. Als schrijfster heeft zij zich vaak onafhankelijker getoond dan de wereld dacht dat zij was en op zulke ogenblikken was zij alleen de mindere van een Sartre in topvorm. Sommigen noemden haar saai, maar dat was omdat zij vooral een baseline-speelster was; Borg de Beauvoir, vergeleken met McEnroe Sartre.
Sartre en Simone de Beauvoir in restaurant ‘La Coupole’ in 1973
abc
Maar haar ideeën? Ik geloof dat die al bijna helemaal vergeten zijn (het feminisme is tenslotte niet door haar uitgevonden). In intellectueel opzicht lijkt ‘Castor’ mij volledig de discipel van Sartre gebleven, met een benijdenswaardige werkkracht weliswaar, maar toch een discipel. En zelfs dan had zij nog wel eens iets op Sartre voor, een gezond verstand (laten we het nu niet hebben over wat zij over China schreef) dat haar behoedde voor de soms grandioze missers van de bewonderde en waarover zij met humor kon schrijven. Voor het overige was zij voor de werkelijke omgang met ideeën waarschijnlijk te serieus, een mankement dat vrouwen wel meer vertonen.
■
Auteursrechtelijk beschermd