Benedetta Carlini
Vervolg van pagina 7
nen. Misschien was zij een ordinaire bedriegster en probeerde zij op deze wijze haar huid te redden. Maar dit wordt door Judith Brown terecht betwijfeld. Het verschil tussen het geval van Menocchio en dat van Benedetta was namelijk dat ketterse denkbeelden formuleerbaar waren en Benedetta's ervaringen niet. De kans is groot dat Benedetta even verbijsterd was over haar seksuele gedragingen als haar ondervragers en het is heel goed mogelijk dat zij oprecht geloofde dat zij door een mannelijk wezen bezeten moest zijn. Judith Brown schrijft dan ook: ‘Benedetta miste een cultureel en intellectueel kader om haar gedrag in haar visie op de werkelijkheid in te passen (...) De enige seksuele relaties die zij scheen te erkennen, waren die tussen mannen en vrouwen. Haar mannelijke identiteit gaf haar gelegenheid om seksuele en emotionele relaties te hebben die in haar ogen tussen vrouwen onvoorstelbaar waren.’
Benedetta Carlini leefde met andere woorden in de ‘pre-historie’ van de vrouwelijke homoseksualiteit en het etiket ‘lesbisch’ dat haar in de ondertitel van Immodest Acts wordt toegekend, is in feite een anachronisme, zoals Judith Brown zelf toegeeft. Iets als een ‘lesbische identiteit’ was letterlijk ondenkbaar: de mentale categorieën om een dergelijk begrip vorm te geven, ontbraken. Het stilzwijgen dat hierover in acht werd genomen, is daar misschien wel de meest welsprekende aanwijzing voor. En als dat zo is, hangt de mate van ons inzicht vooral af van de wijze waarop dit stilzwijgen geïnterpreteerd wordt. Ook in dat opzicht is Immodest Acts een belangrijk boek.
■
Auteursrechtelijk beschermd