Semmelweis
vervolg van pagina 5
ken in een kliniek, maar zijn voorschriften op het gebied van de hygiëne worden niet echt opgevolgd. Hij wordt geleidelijk gek en in juni 1865 stormt hij zijn huis uit in een hevige aanval van waanzin, snelt door de straten om uit te komen in de collegezaal voor anatomie van de medische faculteit. Daar maakt hij zich meester van een ontleedmes en snijdt, onder het oog van de verbijsterde studenten, in het lijk en ‘in het rottende weefsel, scheurt flarden spieren los en gooit ze van zich af. Hij begeleidt zijn manoeuvres met uitroepen en zinnen zonder samenhang...’ Hij wordt dodelijk geïnfecteerd en sterft op 16 augustus...
De hel begint al bij de poorten van ons logge verstand, schrijft Céline in een van zijn vele persoonlijke aperçu's in dit boekje. Hij houdt ook regelmatig een korte lofrede op het gezond verstand (‘die grote traditie van onze geest’) en op het soort ‘helderziendheid’ van Semmelweis (‘deze macht aller machten’). In het leven rond Semmelweis zag Céline het bewijs van de grenzeloze domheid van de mensheid en in Semmelweis het lot van een grenzeloos mededogen. Vandaar dat het voor Céline niet alleen een medisch maar ook een schrijversproefschrift was.
■
Auteursrechtelijk beschermd