Elektronisch uitgeven
Vervolg van pagina 6
‘Er zijn al een stuk of twintig Nederlandse videotitels op het gebied van non-fiction, maar die zijn aan de straatstenen niet kwijt te raken. Het verkoopkanaal is er nog niet,’ zegt Herman Mock, directeur en tot dusver de enige employé op het secretariaat van Boekenvak en Video. De Duitse en Amerikaanse uitgevers zijn volgens hem al veel verder, maar geleidelijk komt er nu ook in Nederland schot in. Mock is van huis uit ‘producent van audiovisuals’ en schreef een boek voor liefhebbers van het saunabad. In zijn nieuwe hoedanigheid wijst hij er op dat in een kwart van alle huishoudens al een videorecorder staat. ‘Dit jaar worden dat er anderhalf miljoen. Dat betekent dat de prognoses worden overschreden.’
Het ‘markt- en produkt-creërende project’ heeft een aanlooptijd van twintig maanden. Economische Zaken verwacht er kennelijk veel van, want toonde zich scheutig met subsidie, in het najaar van 1986 moeten zo'n vijftig, nieuw te produceren, videotitels in één klap in de boekhandel te koop zijn. Kosten van de onderneming, inclusief marktonderzoek, distributie en collectieve propaganda: zes miljoen gulden.
Mock: ‘Wil het plan slagen dan zullen er minimaal oplagen van vierduizend tapes moeten worden verkocht. In dat geval zou zo'n band niet meer dan zeventig gulden hoeven te kosten.’ De plannen voor het ‘visualiseren van nonfiction’ betreffen vooral ongecompliceerde uitgaven op het gebied van vrijetijdsbesteding (hobby's, tuinieren, reizen, wonen) en wat Mock how to noemt, waarbij te denken valt aan een handleiding voor klusjes in huis. Kunst en cultuur gaan hooguit tien procent van het pakket uitmaken. Registraties van popconcerten of toneelstukken passen niet in de formule. De lijst met onderwerpen die de deelnemende uitgevers denken te behandelen varieert van ecologische thema's tot episoden uit de kinderbijbel. ‘Het is een nieuw genre, waar Nederlandse uitgevers weinig ervaring mee hebben,’ stelt de directeur van de vereniging vast. Hij voorziet dat de vervaardiging van het produkt veel onbekend talent aan het werk zal helpen.
Stef Bertina van de Nederlandse Boekverkopers Bond blikt nog verder in te toekomst. Nadat hij dromerig heeft vastgesteld dat er met een videoband over La Grande Parade een aardige stuiver voor de boekhandel te verdienen zou zijn geweest merkt hij op dat er ‘voor mensen die traditioneel goed zijn in het verstrekken van informatie’ ongekende mogelijkheden bij de nieuwe media in het verschiet liggen. ‘Ik denk dat er boekwinkels komen die een aansluiting hebben op allerlei grote data banken. De klant krijgt tegen betaling de informatie die hij wenst,’ voorspelt hij. ‘Nu is daar nog geen commerciële markt voor omdat het zo verschrikkelijk duur is, maar dat gaat veranderen. Maar ik zie ook wel in dat er boekhandels zijn die daar niet aan willen. Die zweren for beller for worse bij het boek en weigeren daarnaast iets anders te verkopen.’
■