Pocket & paperback
Moon Deluxe door Frederick Barthetme (Penguin Books 240 p., f 16,65) Deze verhalenbundel wordt op de prachtige voorplaat aangeprezen door Raymond Carver, een van de meest bejubelde verhalenschrijvers van Amerika. Die aanbeveling is niet onterecht en niet toevallig van deze schrijver. De stijl van Barthelme is minder sober dan die van Carver, maar er is sprake van overeenkomst wat betreft de absurde, gelaten sfeer in de verhalen. In ‘Violet’ krijgt Philip onverwachteen meisje op bezoek, ze zegt dat ze uit een andere staat komt en van huis is weggelopen. Bij het restaurant waar ze gaan eten, ontmoeten ze een grote, domme jongen die erop staat Philips auto uit te proberen. De dienster snelt te hulp, het is haar broer. Ze besluiten de jongen toch een stukje te laten rijden en Violet wil hem trakteren in de plaatselijke Pic Country. Zij werkt daar, Philip komt er iedere dag na zijn werk koffie drinken; hij had haar niet herkend. ‘Shopgirls’ gaat over winkelmeisjes die altijd naar hen starende klanten mee uit eten nemen. In ‘The Browns’ verklaart iemand in een burenruzie over de hond dat hij de priesters altijd benijd heeft omdat zij tenminste geen relaties met vrouwen hoeven te onderhouden. Kortom, vreemde mensen en vreemde situaties, maar niemand maakt zich er echt druk om. Onderhoudende verhalen voor verloren kwartiertjes.
Walt until spring, Bandini door John Fante (Panther Books, 190 p., f 16,65) Deze roman, het debuut van John Fante, is voor het eerst verschenen in 1938. Svevo Bandini, een metselaar afkomstig uit de Abruzzen, woont met zijn vrouw en drie zoons in Rocklin, Colorado. In de winter heeft hij geen werk en verdrinkt hij zijn geld bij de Imperial Poolhall. Maria, een engel van een vrouw, zorgt en bidt maar klaagt nooit. Hij haat haar daarom, en omdat hij haar nodig heeft. Svevo verdwijnt als zijn schoonmoeder op bezoek komt en wordt verleid door de rijke weduwe Hildegard. Maria bidt de rozenkrans en krabt hem als hij terug durft te komen. De kinderen zien wel voordelen in de afwezigheid van de dictatoriale vader en de verwarring van de moeder; ‘They enjoyed the change from a clean to a dirty kitchen.’ Maar als de afwezigheid te lang duurt en de apathie van de moeder te groot wordt, gaat de oudste zoon Arturo zijn vader terughalen. Binnen de verhaallijn zijn de gedachten van de optredende personen verwerkt, van Maria en Svevo maar vooral van Arturo. Hij fantaseert over Rosa net als Kees de Jongen over zijn Rosa. Hij maakt zich zorgen over zijn sproeten, het vagevuur en zijn Italiaanse afkomst. Als hij zijn vader in de tuin van de weduwe ziet staan, denkt hij: ‘You're quite a guy. Papa. You're killing Mama, but you're wonderful.’ Een Italiaans/Amerikaans familiedrama dat zijn kracht ontleent aan het wisselende perspectief.
The Life and Career of Klaus Barbie door John Beattie (Methuen, 228 p., f 16,95)
Behalve het dossier-Barbie van drie medewerkers van de Sunday Times en de Observer, Het vierde Reich (voorpublikaties in VN van 17 en 24 november 1984), ligt nu dit boek van Beattie over Barbie in de winkels. Deze medewerker van de Daily Star heeft volgens de flaptekst een ‘horrifying and fascinating’ boek geschreven, waarin hij ooggetuigen aan het woord laat om te tonen wat voor gruwelijke sadist ‘de slager van Lyon’ was. Beatties verslag is tamelijk oppervlakkig en bevat overbodige details. Waarom moeten we weten dat de beruchte oorlogsmisdadiger op zijn negenentwintigste al een buikje had? Erger is dat hij voortdurend zijn verontwaardiging uitspreekt, bijvoorbeeld over het feit dat Barbie gewoon tv mag kijken in zijn cel en dat hij een linkse advocaat heeft. ‘The old Nazi's future now lay in the hands of a Marxist.’ Beattie, die ook The Yorkshire Ripper Story en The Falklands Story op zijn naam heeft staan, heeft zijn werk heel wat minder gedegen gedaan dan de samenstellers van Het vierde Reich.
Working your way to the bottom-The feminization of poverty door Hilda Scott (Pandora 192 p., f 29,80)
De schrijfster geeft aan de hand van veel recent onderzoek een beeld van de stijgende armoede in de wereld. Omdat er steeds meer éénoudergezinnen zijn met een vrouw aan het hoofd, zijn het vooral vrouwen die onder de armoedegrens komen. Bovendien wordt het onbetaalde werk thuis en het slechtbetaalde werk buiten de deur door vrouwen gedaan, zowel in de kapitalistische als in de socialistische landen. Uit een rapport van de Verenigde Naties van 1979 blijkt dat tweederde van het werk op de wereld gedaan wordt door vrouwen, en dat ze daarvoor tien procent van het wereldinkomen ontvangen. Scott vindt dat de oplossing voor dit probleem niet gegeven kan worden door al het onbetaalde werk te gaan betalen. Er moet een eerlijke, niet-patriarchale verdeling komen van het betaalde en onbetaalde werk tussen mannen en vrouwen. Een herwaardering van werk en de betaling daarvan. Haar manifest is het volgende: een korte betaalde werkweek en eerlijke verdeling van het onbetaalde werk: de inkomens moeten individueel zijn en niet gezingebonden; voor onbetaald werk wordt bij voorbeeld ziektekostenvergoeding of vervoer geboden; een betere sociale infrastructuur en veilige energiebronnen moeten worden betaald met de regeringsgelden die nu naar defensie gaan. Vrouwen moeten samen met minderheden, de milieuorganisaties, de vredesbeweging en de vakbonden deze doelen nastreven. Jammer dat alles nu opeens weer zo op één hoop wordt gegooid.
REINTJE GIANOTTEN
Auteursrechtelijk beschermd