De laatste man op aarde
Paul Theroux' avontuur in de jungle van Honduras
Muskietenkust door Paul Theroux Uitgever: De Arbeiderpers, f 48,50
Marc Haagen
En vader zei: ‘Ik heb dit nooit gewild. Ik ben het zat dat iedereen zich uitgeeft voor Davy Crockett in zijn Levis made in Taiwan, zijn Tupperware en zijn Japanse motorzaag - al die nepkolonisten met vierwielaandrijving, volgestouwd met eipoeder, driedubbel overgehaald volkorenbrood en smeerkaas uit de spuitbus.’
Er van de ene dag op de andere voorgoed vandoor gaan en op een plek ver weg helemaal opnieuw beginnen, is een droom die ieder kent maar weinigen zullen die verlossende gedachte gestalte geven en wérkelijk de boel de boel laten om hun levenswijze elders diepgaand te veranderen. De meesten zullen eens diep zuchten, de schouders ophalen en berusten in de talloze situaties en omstandigheden die ze eigenlijk ànders zouden willen zien.
Zo niet Allie Fox, uitvinder van beroep (‘Negen patenten, zes in behandeling’), die zijn buik zo overvol heeft van het moderne Amerika met zijn commercialisering, controle, verspilling en criminaliteit, dat hij besluit met vrouw en kinderen te emigreren - en wel naar de bananenrepubliek Honduras!
Groot van gestalte, energiek, de onafscheidelijke base-ballpet op het hoofd en de gereedschapskist steeds bij de hand, is Fox zó uitgesproken aanwezig dat de meesten die met hem in contact komen dodelijk vermoeid raken, zenuwachtig worden en het soms letterlijk op een lopen zetten wanneer hij zich ergens vertoont. De man praat namelijk niet mét je - hij praat op je in, geeft tactloos en ongevraagd adviezen die dan later nog blijken te kloppen ook.
Zijn uitvindingen en improvisatietalent houden de moderne pioniers in leven in deze barre streek van jungle, modder, slangen, spinnen en muskieten.