De Vorsterman Bijbel

§ Dat .xxi. Capittel.

1

⁺ENde ick hebbe gesien een nyeuwe hemel ende een nyeuwe aerde, ⁺ want den eersten hemel ende deerste aerde is wech gegaen: ende die zee en is nv nyet.

+ A

+ Eze. 63.a ende .66.a

2

+ Ende ick Ioannes heb gesien die heylige stadt Ierusalem nyeuwe, ⁺ dalende wten hemel van god toe bereit, gelijck een bruyt verciert haren man.

+ i.Pe. iij.c

3

Ende ick hebbe gehoort een stemme vanden stoel, seggende. Siet die tabernakel gods metten menschen, ende hi sal met haer wonen, ende si sullen zijn volck wesen, ende hy met haer sal wesen haer God. ⁺

+ Esa. xxv.c ende .xlv.c. ij.Cor. v.d

4

Ende god sal af wasschen alle traen van haer oogen. Ende de doot en sal niet wesen, noch weeninge, noch roepinge, noch droefnis en salder meer wesen, want de eerste wech gegaen zijn.

5

Ende die in die stoel sadt heeft geseyt. Siet, ick maecket al nyeuwe. *

⁺ Ende hy heeft my geseyt. Scrijft, want die voorden zijn warachtich ende getrouwe.

+ B

6

Ende hi heeft mi geseyt. Tis gheschiet. Ick ben Alpha ende O, tbeginsel ende teynde. Ic sal den dorstigen geuen vande fonteyn des leuenden waters om niet.

7

Die daer verwint, die salt al besitten, ende ick sal hem een god wesen ende hi sal mi een soon wesen,

8

mer den vreesachtigen ende ongelouigen, ende den veruloecten: [kolom] ende dootslagers, ende oncuyschers, ende touenaers, ende den dienaers der afgoden, ende allen logenachtigen, haer deel sal wesen in die poel, barnende van vuer ende solpher, welcke is die tweede doot.

9

⁺Ende daer is tot mi gecomen een vanden seuen Engelen, die de seuen scalen hadden, vol met de laetste plagen, ende heeft met mi gesproken, seggende. Coemt, ende ick sal v thonen de bruyt huysurou des lams.

+ C

10

Ende hy heeft my wech ghenomen inden gheest op eenen groten ende hoghen berch, ende heeft my gethoont een grote stadt, dye heylighe Ierusalem, dalende wten hemel:

11

hebbende die claerheyt Gods ⁺ Ende haer licht was gelijc den alder costelijcsten cristallinen steen Iaspis,

+ D

12

ende si hadde een grote ende hoge muer, hebbende twalef poorten, ende in die poorten twalef hoecken, ende dye namen gescreuen, welck zijn die namen der twalef geslachten der kinderen van Israel.

13

Vant oost drie poorten, vant noorden drie poorten, vant suyden drie poorten, vanden onderganck drie poorten.

14

Ende die muer des stadts hebbende twaleue fundamenten, ende op die dye twalef namen der twalef Apostelen, ende des lams.

15

⁺Ende die met mi sprack, hadde een maet van een gouden riet, om dat hy meten soude dye stadt ende zijn poorten, ende zijn mueren.

+ E

16

Ende die stadt is int viercant gesedt, ende haer lancte is so groot als oeck die breyde, ende hi heeft dye stadt gemeten vant gouden riet op twalef dusent stadien, ende zijn lancte, ende hoochte, ende breete zijn gelijck.

17

Ende hi heeft haer muer gemeten, hondert .xxiiij. cubiten die maet des mensches, welcke des engels is.

18

⁺Ende die timmeringe van haer muer was van een costelike geesteente Iaspis. Ende die stadt selue louter gout, gelijc schoon glas,

+ F

19

ende die fundamenten van die muer des stadts: met alle costelijcke gesteente verciert. Teerste fundament Iaspis, tweede Saphyrus, tderde Calcidonius, tvierde Smaragdus,

20

tvijfste Sardonix, tseste Sardius, tseuende, Chrisolitus, tachste Berillus, tnegende Topasius, thiende Chrisopiasius, telfste Hyacincthus, twalefste Amethistus.

21

⁺Ende op die twalef poorten zijn twalef paerlen, in elcke poorte was een paerle. Ende dye straet des stadts louter gout, als een doorschijnende glas.

+ G

22

Ende ic en heb ghenen tempel daer in ghesien, want die here god almachtich is haer tempel, ende tlam.

23

Ende die stadt en behoeft gheen son noch maen, dat si daer lichten souden, want die claerheyt gods verlicht

[p. R6v]

haer, ende haer licht is tlam.

24

Ende de heydens sullen in haer licht wandelen: ende die coningen des aerden sullen haer glorie ende eer daer in brengen.

25

Ende haer poorten en sullen niet gesloten worden daechs, want de nacht en sal daer niet wesen.

26

Ende sullen brengen die glorie, ende eer, der heydenen in haer.

27

Daer en sal niet ingaen dat besmet, oft dat afgriselicheyt doet ende loeghen, dan die gescreuen zijn in dit boeck des leuens des lams.