De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1ENde ic heb gesien dat het lam een vanden segelen hadde open gedaen, ende ic heb gehoort een vanden vier dieren, seggende, als een stem des donderslaechs. Ga naar margenoot+ Coemt, ende siet, | |
2ende ic heb gesien, ende siet, een wit paert, ende die | |
[pagina R1v]
| |
daer op sadt had een booch, ende hem is een croon gegeue, ende hi is wt ghegaen, verwinnende, ende om dat hi soude verwinnen. | |
3Ende wanneer hi tweede segel hadde open gedaen, Ga naar margenoot+ so heb ic gehoort tweede dier, seggende. Coemt ende siet, | |
4ende een ander root paert isser wt gegaen, ende die daer op sadt, hem is ghegeuen dat hi vrede vander aerde soude nemen, ende datse malcanderen souden doot slaen, ende hem is een groot swaert gegeuen. | |
5Ende wanneer hi die derde segel open ghedaen hadde, so heb ic dat derde dier hooren seggen. Coemt ende siet, ende ic heb gesien. Ende siet een swert paert, ende dye daer op sadt, hadde een waech in zijn hant. | |
6Ende int middel der dieren, so heb ic een stemme gehoort, seggende Twee pont taruwe om eenen penninc, ende driemael drie pont gherst om eenen penninck ende wijn ende olye en wilt niet quetsen. | |
7Ga naar margenoot+Ende wanneer hi die vierde segel hadde op gedaen, so heb ic des vierden diers stem hooren seggen. Coemt, ende siet, | |
8ende siet een bleeck paert, ende die daer op sadt, sinen naem is die doot, ende die helle volchde hem. Ende hem is macht gegeuen om doot te slaen dat vierde deel des aerden metten swaerde, honger ende doot, ende die beesten der aerden. | |
9Ende wanneer hy die vijfde seghel hadde open gedaen, Ga naar margenoot+ so heb ic gesien onder den outaer die sielen, dye om twoort Gods waren doot geslagen, ende om tgetuych dat si hadden. | |
10Ende met luyder stemmen riepen si, seggende. O here, ghi dye daer heylich zijt ende warachtich, hoe langhe sult ghi wachten, dat ghi niet en ordeelt, ende wraect ons bloet van dye ghene, dye inder aerden woonen? | |
11Ende witte cleederen zijn een yegelic gegeuen, ende haer is geseyt, datse noch een weynich tijt souden rusten, totter tijt toe, dat haer mede knechten worden veruult, ende haer broeders diemen noch soude doot slaen, als si zijn. | |
12Ende ic hebbe gesien, wanneer dat die seste segel was open gedaen. Ende siet, daer is een grote aertbeuinge geworden. Ende dye sonne is swart geworden, als een haren sack, ende al die maen is geworden als bloet, | |
13ende sterren zijnder vanden hemel geuallen opter aerden, als een vijghenboom afworpt haer vijghen, wanneer si wort vanden groten wint beroert. | |
14Ende die hemel is geweken als een boec, twelc wort tsamen gerolt, ende alle berghen ende eylanden zijn van haer plaetsen beroert. | |
15Ende Coninghen der aerden, ende heerscappen, ende rijcken, ende hooftlieden, ende starcken, ende alle eyghenen ende vrijen hebben haer in holen ende [kolom] steenen der berghen verborghen, | |
16ende segghen den bergen ende steenen. Valt op ons, ende houdt ons verborgen vant aensichte die daer opten stoel is sittende, ende van die toornicheyt des lams. | |
17Want dien groten dach zijns toornicheyts coemt, ende wie mach daer tegen staen? |