De Vorsterman Bijbel

§ Dat .v. Capitttel.

1

⁺+ WAnt alle Bisscop die wten menschen genomen wort, wort ghestelt voor den menschen in dien dinghen, welcke voor Gode geschien, als dat hi sal offeren gauen ende offerhanden voor den sonden,

+ A

2

welcke mede dogende mach wesen den onwetenden, ende den dwalenden, want hi ooc selue om beuangen is met crancheyt.

3

Ende daer om moet hi also wel voor hem seluen, ghelijc als voor den volcke, offerhande doen voor den sonden.

4

Nyemant en neemt hem seluen die eer maer die geroepen wort van gode, ghelikerwijs als Aaron.

5

⁺Also ooc Christus en heeft hem seluen niet geclarificeert, ⁺ dat hi bisscop soude worden, mer die welcke tot hem geseit hadde. Ghi zijt mijn lieue soon, heden heb ick v voort ghebracht.

+ B

+ Psalm. ij. Psal. c.ix.

6

Als hi ooc op een ander plaetse seit. Ghi zijt priester inder eewicheyt, na der ordinancie van Melchisedech. *

7

Welcke in die dagen zijns vleeschs, als hi op geoffert hadde, met eenen crachtigen roep ende tranen, zijn gebeden, ende smeekingen voor den ghenen die hem vanden doot verlossen mocht, is verhoort om zijnre eerwaerdicheit.

8

⁺Ende als hi die soon gods was nochtans heeft hi wt dese, welcke hi geleden heeft, geleert gehoorsaemheit,

+ C

9

ende gedoot is hi gheworden, een sake des eewighe salicheyts, alle den ghenen dye hem onderdanich zijn.

10

Ghenoemet van gode een ouerste prie-

[p. N3r]

ster na der ordinancien van Melchisedech.

11

Vanden welcken ons veel soude wesen te seggen, ende die selfde swaer om te spreken, ouermidts dat ghi zeer traech gheworden zijt om te hooren.

12

⁺Want als ghy sculdich zijt te zijn meesters om der tijt, so hebt ghi van noode weder om, als dat wij v leeren moeten, welck die oorspronckelike beghinselen zijn der woorden Gods. Ende ghi zijt geworden die melck van noode is, ende niet stercke spise,

+ D

13

want yegelich die noch melc is nuttende, is noch onbesocht aen twoort des rechtuerdicheyts. Want hy is een ionc kint.

14

Den volmaecten hoort stercke spijse toe. Bisonder den ghenen welcke door gewoonte hebben gheoeffende sinnen, om te onderscheyden goet ende quaet.