De Vorsterman Bijbel

§ Dat .iiij. Capittel.

1

⁺ENde hy heeft weder om beginnen te leeren byder zee, ⁺ ende een grote schare is by hem vergadert, alsoo dat hi ghegaen heeft in een schip, ende gheseten inder zee. Ende dye gheheel schare was opt lant by die zee.

+ A

+ Mat. xiij. Luce. 8.a

2

Ende leerde haer veel door parabolen. Ende in zijn leeringhe sprack hy tot haer.

3

Hoort toe. Siet, een saeyer ghinck wt om te saeyen,

4

ende het ghebuerde onder tsaeyen dattet sommich viel by den wech, ende dye voghelen des hemels zijn ghecomen, ende hebben dat ghegeten.

5

Dat ander is gheuallen op steenroetsen, daert niet veel aerden en hadde, ende het is ter stont op ghegaen wantet gheen hoocheyt van aerden en hadde.

6

Doen die sonne op was, ist van hitte verdroghet, wantet gheen wortel en hadde.

7

Ende dat ander is gheuallen in dye doornen, ende die doornen zijn opghewassen ende hebbent vernielt, ende en heeft gheen vrucht ghegeuen.

8

Ende dat ander is gheuallen in goede aerde, ende heeft ghegeuen vrucht, opgaende ende wassende, ende een bracht voort .xxx. ende .xl. ende een hondert,

9

ende seyde. Die daer heeft ooren om te hooren, die hoore.

10

⁺Ende nae dat hi alleen was, hebben die ghene dye metten twaleuen ontrent hem waren, hem geuraecht van die parabole, ⁺

+ B

+ Mat. xiij b Luce. viij b Ioan. xij f Esa. vi.c Actu. 28 f

11

ende seyde haer.

Het is v ghegheuen om te kennen die verborgentheyt des rijcs gods, mer den ghenen dye buten zijn, gheschien alle dinghen door parabolen,

12

op dat si siende, sien moeghen, ende nyet beschouwen, ende hoorende, hooren mogen, ende niet verstaen. Op dat si niet en worden bekeert, ende alsoo haer sonden

[p. D2r]

werden vergeuen

13

Ende hi heuet tot haer ghesproken. Weet ghi dese parabel nyet, ende hoe suldi alle parabolen kennen?

14

Die daer saeyt, saeyt twoort.

15

Maer dese zijn, die welcke byden wech zijn, daer twoort wort ghesaeyt: ende na dat zijt hebben ghehoort, soe coemt ter stont Sathanas, ende trect van haer dat woordt datter ghesaeyt is in haer herten.

16

Ende desghelijc zijn somighe, die daer ontfanghen dat woordt in een steenachtighe aertrijcke, die welcke, wanneer si hooren twoort, ter sont ontfanghen zijt met blijschap,

17

ende en hebben gheen wortel in haer, mer zijn tijtlijcken: daer na, wanneer daer op coemt druck ofte veruolghinghe om twoort, ter stont worden si ghescandalizeert.

18

Ende somighe zijnder, die dat saet ontfangen in doornen: dese zijn, dye dat woort hooren,

19

ende die sorchfuldicheden deser werelt, ende dat bedroch der rijcdommen, ende die begheerlicheden van ander dingen ingaende tot haer, versmoren dat woort, ende twort onuruchtbaer ghemaect.

20

Ende sommighe zijnder dye dat saedt hebben ontfangen in een goet aertrijck, ⁺ die welcke hooren dat woort, ende ontfanghent, ende brengen vrucht voort, also dattet sommich greyn aenbrengt dertichfout, somich tsestichfout, ende somich hondertfout.

+ C

21

Ende hi seyde haer. Wort een luchter ontsteken om te setten onder een maet oft onder een bedde? ende nyet om gesedt te worden op een candelaer?

22

Want daer en is niet so heymelick, dat niet en sal worden gheopenbaert, noch ten is niet verborghen, dat nyet en sal comen int openbaer.

23

Soo wie ooren heeft om hooren, dye hoore,

24

ende hi seyde haer.

+ Siet toe wat ghi hoort. ⁺ Met wat maet ghi meet, sal v weder ghemeten worden, ende v sal worden toe geworpen:

+ Luc. vi f Mat. 7.a.

25

want die heeft sal worden ghegeuen, ende die daer niet en heeft, oock dat hy heeft, sal hem worden benomen.

26

Ende hi seyde. ⁺ Also is dat rijck gods, gelijc als een mensch die daer werpt saedt in dye aerde,

+ mat. xiij.b Luc. viij.c ende xix.d

27

ende slaept. Ende opstaende nacht ende dach groeyt dat saedt, ende rijst om hooch, daer hijt niet en weet,

28

want die aerde brengt vrucht voort wt haer seluen: eerst loof, daer na die ader, daer na dat volmaecte coren in die ader,

29

mer als de vrucht voort gebrocht is, ter stont slaet hi die seysen daer in, want den oext tegenwoordich is. *

30

Ende hi seyde: waer by sullen wij geliken dat rijck gods? oft met wat gelikenissen sullen [kolom] wi dat geliken? ⁺

+ mat. xiij.d Luc. xiij.d

31

Gelijc een mostaert saet, dwelc gesaeyt wesende inder aerden, minder is dan alle die saden, die daer zijn inder aerden.

32

Ende nae dattet gesaeyt is, so rijset op, ende wort een boom, ende twort meerder dan alle cruyt. Ende maect groote telgeren, also dat die vogelen des hemels mogen woonen onder zijn bedecsel.

33

⁺Ende hi sprac tot haer zijn woort met veel alsulcke gelikenissen, na dat si mochten hooren,

+ D

34

mer sonder gelikenisse en sprac hi haer niet. ⁺ Mer alleen verscheyden zijnde vanden anderen, bedude hi alle dinck zijn discipulen

+ Luc. viij.d. mat. viij.c

35

Ende hi heeft haer in dien dach gheseyt, wanneert auont gheworden was. Laet ons ouer gaen aent ander oeuer.

36

Ende achterlatende die scare, nemen si hem op also als hy was int schip, ende daer waren noch ander scheepkens met hem.

37

Ende daer stont op een groote storm van wint, ende die goluen vielen int schip, alsoo dattet schip veruult worde.

38

Ende hi was int achterste vant schip slapende, op een oorcussen Ende si wecten hem, ende seggen. Meester, gaet het v niet aen dat wi vergaen?

39

Ende opstaende heeft hi gedreycht den wint, ende heeft geseyt die zee. Swijcht, weest stom. Ende die wint heeft op gehouden, ende daer is geworden een grote stilheyt.

40

Ende heeft haer geseyt. Waer om zijt ghi beureest? Noch en hebdy gheen geloue? Ende si hebben geureest met een groote vreese, ende seyden tot malcanderen. Wie meyndi dat dit is? want die wint ende die zee hem gehoorsaem zijn.