De Vorsterman Bijbel

[p. Y3v]

§ Hier beghint die Proheet Malachias.

§ Vanden woorde Gods, dwelck den ongodlijcken eenen last is. Hoe God seyt, dat hi Iacob vercoos, ende Esau verwerp. Ende dat God straft die verworpene, wat si voornemen. Ende God die Priesters strafte, dat si hem niet en eerden als eenen vader ende vreesden als eenen heere, ende dat si hem besmet brootoffer offerden. Ende datmen hem bidden sal. Ende dat si den Godsdienst sonder loon niet en deden. Ende dat Gods naem groot is onder den wtuercoren Heydenen.

§ Dat eerste Capittel.

1

⁺DIe last des woorts des HEREN tot Israel, in die hant Malachie des Propheten.

+ A

2

Die HEERE seyt, Ick heb v lief ghehadt, Ende ghi hebt gheseyt, Waer inne hebdy ons lief ghehadt? Die HERE seyt, En was Esau niet Iacobs broeder? ⁺ Ende ick heb Iacob lief ghehadt,

+ Roma. x.c

3

maer Esau ghehaet, Ende ick heb ghesedt ^* Seir zijn berghen in verlatenisse, ende zijn erffenisse tot draecken des woestijns)

* th. zijn gheberchte woeste ende zijn erfdeel tot draecken woestijne ghemaket.

4

Ende ist sake dat Idumeen segghen sal, wi zijn verdoruen, Maer weder keerende sullen wi timmeren, die ^* dinghen die verdoruen zijn,) So seyt die HERE der heyrscharen, Dese sullen timmeren, ende ick salt afbreken, ☞ Ende si sullen gheheeten worden, palen der ongodlicheyt, een volck, op dien die HERE toornich is tot inder eewicheyt.

* h. die woestijne.

5

Ende uwe ooghen sullent sien, ende ghi sult segghen, Die HEERE moet groot ghemaect worden, op die palen van Israel.

6

⁺Die sone eert den vader, ende die knecht sinen heere, Hier om, ist sake dat ick die vader ben, waer is mijn eere? Ende ist sake dat ick die HEERE ben, waer is mijn vreese? seyt die HERE der heyrscharen? tot v, o ghi Priesteren die minen naem versmaet, ende ghi hebt gheseyt, Waer mede hebben wi uwen naem versmaet?

+ B

7

Ghi offert op minen outaer besmet broot, Ende ghi segt, Waer mede hebben wi v besmet? Daer mede dat ghi segt, Die tafel des HEREN is versmaet,

8

Oft ghi een blinde offert om te dooden ten offer, en ist niet quaet? Ende oft ghi offert een hinckende, oft een siecke, en ist niet quaet? Offert dat uwen Hertoghe, oft hem behaghet oft ontfanct hi v aensicht? seyt die HERE der heyrscharen.

9

⁺Ende nv bidt toch voor dat aensicht Gods, dat hi uwer ontfermen wille Want van uwer hant is dit gheschiet, oft hi v aenschijn in eeniger manieren ontfanghen wilde? seyt die HERE der heyrscharen.

+ C

10

Wie is onder v, die die dueren sluyt, ende ontsteect minen outaer om niet sonder loon? Die HEERE der heyrscharen seyt, [kolom] minen wille en is niet tot v, ende ick en sal gheen ^* gaue) van uwer hant ontfanghen.

* th. spijsoffer.

11

⁺Want vanden opganck der Zonnen totten onderganck, ⁺ is minen naem groot onder den Heydenen, Ende in allen plaetsen wort minen naem ^* gheheylicht, ☞ ende gheoffert een suyuer offerhande,) want die HEERE der heyrscharen seyt, minen naem is groot onder den Heydenen,

+ D

+ Psal. cxij. psal. xciiij.

* h ruecwerc ontsteken, ende een suyuer spijsoffer gheoffert.

12

Ende ghi hebt dien ontheylicht daer in dat ghi segt, die tafel des HEREN is besmet, ⁺ ende ^* datter op gheset wort, is versmadelijck metten vyere, dattet verslint.)

+ Amos. v.f

* the. zijn vrucht is verachtelijck te eten.

13

Ende ghi hebt gheseyt, Siet ^* vanden arbeyt, ende ghi hebt dat wtgheblasen) seyt die HEERE der heyrscharen, Ende hebt mi inghebracht vanden rooue, hinckende ende crancke, Ende hebt ^* een gaue) inghebracht. Sal ick dien ontfanghen van uwer hant, seyt die HERE der heyrscharen,

* th. het is te mager, ende ghi hebbet wech gheblasen.

* h. oock een spijsoffer.

14

Vermaledijt moet zijn die bedriegher, die een manneken heeft in zijn cudde, ende doende zijn ghelofte, offert den HERE dat crancke, Want ick ben een groot Coninck, seyt die HERE der heyrscharen, ☞ ende minen naem is verschrickelijck onder den Heydenen.

§ Hi vertelt zijn beuel totten Priesters, ende roeptse tot berou, ter herten, dat si die eere God gheuen souden. Ende die wederspannighe dreycht hi, ende vertelt haer verbont, ende van des volcs sonden, ende vanden scheybrief.