De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1§ Des Propheets Abbacus ghebet voor die onwetentheden. | |
2Ga naar margenoot+HEERE ick heb ghehoort v gheruchte ende ick heb gheureest. HERE maect v werck int midden der iaeren leuendich, Ende maect dat kondt int midden der iaren, Wanneer ghi toornich zijt, so ghedenct der barmherticheyt. | |
3God sal comen Ga naar margenoot* vant zuyden), ende die heylighe vanden berch Pharan Ga naar margenoot*). Sijn heerlicheyt heeft die hemelen bedect, ende die aerde is vol zijns loefs. | |
4Sijn scijnsel sal zijn als dat licht, hoornen in zijn handen, Daer is zijn stercheyt verborghen. | |
5Ga naar margenoot+Die doot sal gaen voor zijn aensicht. Ga naar margenoot* Die duyuel) sal wtgaen voor zijn voeten | |
6Hi heeft gestaen, ende die aerde heeft hi ghemeten, Hi heeft aengesien, ende Ga naar margenoot* ontboden) die volcken, Ga naar margenoot* Ende die berghen der werelt zijn tsamen ghebroken, Die hueuelen der werelt zijn ghecromt, vanden weghen zijnder eewicheyt) | |
7Om die sonde heb ick ghesien die tenten Ga naar margenoot* van Moorenlant), die vellen des lants Madian sullen verstoort worden. | |
8Sijt ghi HERE verthoorent ouer die wateren? oft is v gramschap, op die ryuieren, oft is v gramschap in die zee? Ghi die rijdt op uwe paerden, ende v waghenen zijn behoudinghe. | |
9Verweckende sult ghi verwecken uwen boghe, naer die eeden die ghi ghesworen hebt den gheslachten Ga naar margenoot*) Ga naar margenoot+ Ghi splijtet, dat aertrijck dattet vloet ghaf, | |
10Die berghen hebben v ghesien, ende zijn droeuich gheweest, Die stroom der wateren is ouerghegaen, Die afgront heeft ghegeuen zijn stemme, die hoochte heeft op gheheuen zijn handen. | |
11Die Sonne ende Mane hebben ghestaen in haer wooninghe, si Ga naar margenoot* sullen ghaen) int licht uwer ghescutten, inden schijn uwer blinckender speren. | |
12Ghi Ga naar margenoot* sult treden) die aerde met een ghegrim, ende ghi Ga naar margenoot* sult veruaren) die volcken in uwer toornicheyt. | |
13Ga naar margenoot+Ghi zijt wtgheghaen tot salicheyt ws volcs, Ga naar margenoot* tot salicheyt met uwen ghesalfden) Ghi hebt gheslaghen dat hooft van des ongodlijcken huyse, ghi hebt bloot ghemaect zijn fundamenten tot den halse Ga naar margenoot*) | |
14Ghi Ga naar margenoot* hebt [kolom] vermaledijt zijn) sceptren, vanden hoofde van sinen strijders, die comen zijn als eenen wint, om mi te verstroyen, Haer verblijdinghe is, als des ghenen die verslint den armen int heymelick. | |
15Ghi hebt ghemaect uwen paerden eenen wech in die zee, int slijck veelre wateren. | |
16Ick hebt ghehoort, ende minen buyck is verstoort, ende mijn lippen hebben ghebeeft vander stemmen, Etter Ga naar margenoot* moet in mijn ghebeente ingaen, ende onder mi opspringhen, Dat ick mach rusten inden dach des drucs, ende op climmen tot ons op ghescorte volck). | |
17Want die vijchboom en sal niet bloeyen, ende gheen vrucht en sal zijn aenden wijngaerden, Die arbeyt aenden olijfboom sal lieghen, ende die ackeren sullen gheen spijse brenghen. Dat cleyn vee sal worden afghesneden vander scaeps koeye, ende gheen groot beeste der koeyen, Ga naar margenoot+ en sal zijn aender cribben. | |
18Maer ick sal verblijden inden HEERE, ende ick sal vrolijck zijn inden God minen salichmaker, | |
19Ga naar margenoot* God die HERE) is mijn stercheyt, ende hi sal setten mijn voeten als der hinden, Ende die verwinder, sal mi leyden Ga naar margenoot* op mijn hoochten, singhende in psalmen). | |
§ Hier eynt die Propheet Abacuc. |
|