De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij
[pagina X1r]
| |
[kolom] | |
§ Hier beghint die Propheet Ionas Ga naar margenoot+ | |
§ Hoe die Propheet Ionas in Niniue gesonden wert om te prediken, ende vloot in Tharsis, Ende hoe daer een onweder opstont, ende Ionas in die zee geworpen wert, ende die stille stont, ende vreesden, ende offerden Gode. | |
1DAt woort des HEREN gheschiede tot Ionam Amithai sone, seggende, | |
2Staet op, ende gaet in die groote stadt Niniue, ende Ga naar margenoot* vercondicht) dar inne want haer boosheyt is opgeclommen voor mi. | |
3Ende Ionas stont op, om te vlieden van dat aensicht des HEREN in Tharsis, ende trock af tot Ga naar margenoot* Ioppe,) ende hi vant een schip dat in Tharsis voer, ende hy gaf dat vaergelt ende ginc daer inne, dat hi met hen in Tharsis soude varen van dat aensicht des HEEREN. | |
4Doen liet die HERE eenen grooten wint op die zee comen, ende daer verhief een groot onweder op die zee, ende tscip was te besorgen van intwee gebroken te worden. | |
5Ende die scipluyden vreesden, ende die mannen riepen, een yegelic tot sinen god, Ende werpen die Ga naar margenoot* vaten die int scip waren) in die zee, dattet daer af lichter soude worden, Ga naar margenoot+ Maer Ionas was onder int schip ghedaelt, Ende lach, ende sliep eenen vasten slaep. | |
6Doen trat die stierman tot hem ende sprac, Warom slaept ghi? staet op, roept uwen God aen, oft Godt messchien onser gedencken wilde, dat wi niet en verdoruen. | |
7Ende die eene man sprac tot sinen mede geselle, coemt, laet ons loten, op dat wy onderuinden mogen, om wiens wille ons dit quaet ouercomen is, Ende si wirpen, ende tlot viel op Ionam, | |
8Ga naar margenoot+Doen spraken si tot hem, Segt ons, warom is ons dit quaet ouercomen? Wat is v neringe? ende van waer comt ghi? wt welcken lande zijt ghi? ende van wat volc zijt ghi? | |
9Ende hi sprac tot hen, Ic ben een Hebreeusch man, ende vreese den HERE den God vanden hemel, dewelcke gemaect heeft die zee ende dat drooge. | |
10Doen vreesden die luyden zeer, ende spraken tot hem Warom hebt ghi dat dan gedaen? Want si wisten dat hi voor des HEREN aensichte vluchtede, Ga naar margenoot+ want hi hadt hen geseyt. | |
11Doen spraken si, wat sullen wi dan met v doen, dat van ons die zee stille worde? want die zee vloeyde ende ginc op. | |
12Hi sprac Neemt mi, ende worpt mi in die zee, so sal van v die zee stil worden, Want ic weet, dat dit groot onweder ouer v comt, om minent wille. | |
13Ende die luyden roeyden dat si weder ten droogen lande souden comen, maer si en conden niet, Ga naar margenoot+ Want die zee was tegen hen mits grooten storm | |
14Doen riepen si totten HERE, ende spraken Wi bidden HERE, en laet ons niet vergaen, om dees mans Ga naar margenoot* ziele) wille, ende en gheeft op ons dat | |
[pagina X1v]
| |
[afbeelding] schuldighe bloet niet, ☞ Want ghi HERE doet alsoot v behaecht heeft. | |
15Ende si namen Ionam ende wierpen hem in die zee, Doen stont die zee stille van haeren woeden. | |
16Ende die luyden vreesden den HERE zeer met grooter vreesen, ende deden den HERE offer, ende gheloefden gheloften. | |
§ Hoe God vanden waluisch verslonden tot God riep, ende hi wert verhoort. Ende hoe die waluisch hem weder wtspooch op dat drooghe. |
|