De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij
[pagina R7v]
| |
2Des menschen sone, spreect tot ws volcs kinderen, ende ghi sult tot hen seggen Dat lant, als ic daer op brengen sal tswaert ende neemt tvolc vanden lande eenen man van haeren Ga naar margenoot* laetsten) ende settet tvolc hem bouen hen eenen wachter, | |
3ende siet hi dat swaert comen opt lant, ende blaest hi metter trompetten, ende bootschapt hijt den volcke. | |
4Ende hoort yemant, so wie hi is, dat gheluyt der trompetten, ende hi en bewaert hem niet, ende coemt dat swaert, ende neemt hem wech, soo sal zijn bloet op zijn hooft zijn. | |
5Dat geluyt vander trompetten heeft hi gehoort, Ga naar margenoot+ ende hi en heeft hemseluen niet bewaert zijn bloet sal op hem zijn, Maer ist dat hi hem bewaert, so sal hi zijn Ga naar margenoot* ziele) behouden. | |
6Ende ist dat die wachter dat swaert siet comen, ende en blaest hi niet metter trompetten, ende en bewaert hem dat volc niet, ende coemt dat swaert ende neemt van hen Ga naar margenoot* een ziele) So is de mensce geuaen in zijn Ga naar margenoot* boosheyt) Maer zijn bloet sal ic eysschen van des wachters hant. | |
7Ende ghi des menschen sone, ic heb v den huyse van Israel gegeuen tot eenen wachter, Hierom hoort ghi wt minen mont een redene, so suldijt hen bootscappen van mi. | |
8Ist dat ick totten ongodliken segghe, O ongodlike, ghi sult die doot steruen, ende ghi en segges hem niet, dat hem die ongodlike wachte van sinen wege, So sal hi die ongodlike in zijn Ga naar margenoot* quaetheit) steruen, maer zijn bloet sal ic eysschen van uwer hant. | |
9Ende ist dat ghi den quaden segt, dat hi van sinen weghe bekeert worde, Ende hi van sinen weghe niet bekeert en worde, So sal hi in zijn Ga naar margenoot* quaetheyt) steruen, Maer ghi hebt v ziele verlost. | |
10Hierom ghi des menschen sone, segt totten huyse van Israel, Ga naar margenoot+ Aldus hebdy gesproken ende geseyt, Onse boosheden ende onse sonden zijn op ons, ende daer in sullen wi verdwinen, Hoe sullen wi dan mogen leuen? | |
11Segt tot hen Ga naar margenoot* Ic leue seyt die HERE God) Ic en wille des ongodlijcken doot niet, Maer dat die ongodlijcke wederkeere van sinen wege, ende leue, Bekeert v, bekeert v van uwen quaden wegen, Ende waerom suldy steruen, o huys van Israel? | |
12Hierom ghi des menschen sone, segt totten kinderen van uwen volcke, Eens rechtuaerdigen mensche rechtuaerdicheit, en sal hem niet verlossen, in wat dage dat hi sondicht, Ende des ongodliken quaetheyt en sal hem niet scaden, in wat daghe dat hi bekeert wort van zijnder boosheyt, Ende die rechtuaerdige en sal niet mogen leuen in zijn rechtuaerdicheit, in wat dage dat hi sondicht. | |
13☞ Ooc ist dat ic den rechtuaerdighen segge, dat hi dat leuen, leuen sal, ende betrouwet hi in zijn rechtuaerdicheden ende doet boos-[kolom]heit, so sullen alle zijn rechtuaerdicheden vergheten worden, ende in zijn onrechtuaerdicheyt die hi gedaen heeft, daer in sal hi steruen, | |
14Ende ist dat ic den ongodliken segge, Ghi sult die doot steruen Ga naar margenoot* ende bewijst hi berou) van zijn sonden, ende doet hi oordeel ende recetuaerdicheyt, | |
15Ende gheeft den ongoddeliken den pant weder, ende keert hi weder dat hi gerooft heeft, Ga naar margenoot+ ende wandelt hi in die Ga naar margenoot* geboden) des leuens, ende en doet hi niet onrechts, so sal hi leuen dat leuen, ende hi en sal niet steruen, | |
16Alle zijn sonden die hi gesondicht heeft, en sullen hem niet gerekent worden, Ga naar margenoot* Hi dede oordeel ende rechtuaerdicheyt hi sal dleuen leuen.) | |
17Ende die kinderen ws volcs hebben geseyt, Des HEEREN wech en is niet van geliken gewichte, Ende haeren wech is onrechtuaerdich. | |
18Want als die rechtuaerdige wech gaet van zijnder rechtuaerdicheit ende doet hi onrechtuaerdicheden, so sal hi daer in steruen. | |
19Ende als dongodlike wech gaet van zijn quaetheyt, ende hi doet oordeel ende rechtuaerdicheit, hi sal daer in leuen. | |
20Ende ghi segt Des HEEREN wech en is niet rechtuaerdich, Eenen yegeliken van v luyden, sal ic oordeelen naer sinen wege, o huys van Israel. | |
21Ende tgesciede int twaelfste iaer, in de tienste maent, Ga naar margenoot+ inden vijfsten dage des maents van onser Ga naar margenoot* oueruaert) dat een die geuloden was van Ierusalem tot mi quam, ende seide, Die stadt is verwoest. | |
22Ende des auonts eer hi quam die geuloden was, so was des HEREN hant tot mi gedaen, ende hi ontdede minen mont Ga naar margenoot* so lange tot dat hi vroech tot mi quam, Ende doen minen mont opgedaen was, so en swege ick niet meer.) | |
23Ende des HEREN woort geschiede tot mi, seggende, | |
24Des menschen sone, Die in woonen dese verwoeste plaetsen, ende in dlant van Israel, sprekende seggen si, Abraham was een, ende met erflicheit besadt hi dlant, Maer wi zijn vele, ons is dlant ghegeuen tot besittingen. | |
25Ga naar margenoot+Hierom suldy seggen tot hen, dit seit die Ga naar margenoot* HEERE God, Ghi die inden bloede eet) ende opheft uwe oogen tot uwen Ga naar margenoot* onsuyuerheit) ende bloet wtgestort, en suldy dlant niet tot erflicheyt besitten? | |
26Ghi stont met uwen swaerden ghi hebt afgriselicheden gedaen, ende elc heeft besmet zijns naesten wijf, ende suldy dlant tot erflicheit besitten? | |
27Dit suldy tot hen seggen Aldus seyt die Ga naar margenoot* HERE God, Ic leue, want die ghene die in vallenden plaetsen woonen sullen metten swaerde vallen, ende die inden acker is, die sal den beesten geleuert worden om te verslinden, Ende die in den Ga naar margenoot* bsloten steden) ende in de speluncken, sullen steruen vander pestilencien, | |
28Ende ic sal dat lant geuen in wildernissen ende in woestheit, ende haer hoouaerdige | |
[pagina R8r]
| |
starcheyt sal te niet gaen, ende die bergen van Israel sullen woest worden, om datter niemant zijn en sal die daer ouer gaen sal. | |
29Ga naar margenoot+Ende si sullen weten, dat ic die HEERE ben als ic haer lant gegeuen sal hebben, verlaten ende woest, om alle haer afgriselicheden, die si gedaen hebben. | |
30Ende ghi des menschen sone, ws volcs kinderen die spreken van v, neuen die mueren, ende in die dueren vanden huysen, ende die een seyt totten anderen, een man tot sinen naesten seggende, Coemt ende laet ons hooren wat redenen dat zijn die wtgaen vanden HERE, | |
31Ende si comen tot v, als oft een volc inquame, ende mijn volc, si sitten voor v, Ende hooren v redenen, ende si en doense niet, Want si verkeeren die redenen in eenen sanc haers monts, Ende haer herte volget haer giericheyt. | |
32Ende Ga naar margenoot* het is) hen als een liedeken van muysiken, dat gesongen wort met soeten ende bequamen geluyde. Ende si hooren uwe woorden, ende si en doense niet, | |
33Ende alst comen sal dat voorseyt is (Want siet het coemt) Dan sullen si weten, dat een propheet onder hen gheweest heeft. | |
§ Dwoort Gods tegen die onnachsame herders, ende die die cudde verdrucken ende thuere soecken, Ende een belofte van eenen nieuwen hardere, ende van meer ghebenedijnghen. |
|