De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij2Des menschen sone, sedt v aensicht teghens Amons kinderen waert, ende ghi sult van hen propheteren, | |
3ende sult Amons kinderen seggen, Hoort des HEEREN woort, Dit seyt die Ga naar margenoot* HEERE God) Om dat ghi gheseyt hebt, op mijn heylige plaetse, Hey verblijt, Hey verblijt, Het is ontheylicht, Ende van dat lant van Israel, Het is verwoest, Ende van dat lant van Iuda, Si zijn in gheuangenisse gheleyt, | |
4Hierom siet, so sal ick v leueren den kinderen vant Oosten in een erflicheyt, ende si sullen haer Ga naar margenoot* schaepsstallen) in v setten, ende si sullen v setten haer tenten. Ga naar margenoot+ Si sullen uwe vruchten eten, ende si sullen v melc drincken. | |
5Ende ick sal Rabbath gheuen tot eenen stal der kemels ende Amons kinderen in die slaepcameren des vees, ende ghi sult weten, dat ick die HERE ben, | |
6Want dit seyt de Ga naar margenoot* HEERE God,) Om dat ghi metter handt te samen gheslagen hebt, ende metten voeten gestampt, ende verblijt zijt met alder herten, op dat lant van Israel, | |
7Hierom siet, so sal ick mijn hant op v wtsteken, ende ick sal v leueren tot rooue, den heydenen, ende ick sal v dootslaen vanden volcke, ende ick sal v verderuen vanden lande, ende instucken wriuen, ende ghi sult weten, dat ic die HEERE ben. | |
8Dit seyt de Ga naar margenoot* HEERE God) Om dat Moab ende Seir geseyt hebben, Siet also als zijn alle heydens, so is dat huys van Iuda? | |
9Hierom siet, so sal ick opdoen Moabs Ga naar margenoot* schouderen vanden steden (te weten) van zijn steden) ende van sinen palen, die heerlijtke vanden lande, Bethiesi, Onoth, ende Beelmeon, ende Cariathaim, | |
10die kinderen vanden oosten met Amons kinderen, Ende ic Ga naar margenoot* salse in vergetentheyt geuen) so dat voortmeer gheen ghedencken en sal zijn onder den heydens van Amons kinderen. | |
11Ende in Moab sal ic oordeel doen, ende si sullen weten, dat ic die HERE ben | |
12Dit seyt die Ga naar margenoot* HEERE God,) Om dat Idumeen wrake dede, om dat si haer souden wreken vanden kinderen van Iuda, ende sondichden | |
[pagina R4r]
| |
misdoende, ende heeft wrake aen hen ghedaen | |
13Hierom seyt die Ga naar margenoot* HERE God) Ick sal mijn hant wtsteken op Idumeen, ende ick salder af wech halen den mensche ende die beesten, ende ic salse vant Ga naar margenoot* zuyden woest maken, Ende die in Dedan zijn, sullen metten swaerde vallen) | |
14Ende ic sal mijn wrake geuen op Idumeen door mijs volcs van Israels hant. Ende si sullen in Edom doen na mijn gramscap, ende toorn, ende si sullen mijn wrake weten, seyt die Ga naar margenoot* HERE God). | |
15Ga naar margenoot+Dit seyt die Ga naar margenoot* HERE God) Om dat die Palestinen wrake deden, Ende si hen seluen ghewroken hebben met alder herten dootslaende ende voldoende die oude viantscappen, | |
16hierom seyt dit die Ga naar margenoot* HEERE God). Siet ic sal mijn hant wtsteken op die Palestinen, ende ic sal die dootslaenders dootslaen, Ende ick sal verdriuen die dat ouerblijfsel aen die zee gelegen zijn, | |
17ende ic sal aen hen groote wrake doen, straffende in minen toorn, ende si sullen weten dat ic die HEERE ben, als ic mijn wrake op hen ghegeuen sal hebben. | |
§ Hoe die stadt Tyrus om dat si verhuecht hadde, om dat Hierusalem verdoruen wert, oock selue verdoruen soude worden. |
|