De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+DAt woort dat die HERE sprac van Babilonien, ende vanden Caldeeuscen lande in Ieremias des propheten hant. | |
2Bootscappet onder die heydenen ende laetet hooren, Heft op een Ga naar margenoot* teeken) predict, ende en willes niet helen, ende segt. Babilonien is gewonnen, Bel is bescaemt, Merodach is verwonnen, Alle haer afgoden zijn bescaemt, Ende alle haer gegroefde afgoden zijn verwonnen. | |
3Want vant noorden sal een volc tegen haer comen, dat haer lant legghen sal in verwoestheit, Ende vanden menscen totten beesten en sal niemant zijn die daer in woonen sal, Ende si werden beroert ende gingen wech, | |
4In dien dagen ende in die tiden, seyt die HEERE, sullen die kinderen van Israel comen, si, ende die kinderen van Iuda te gader Ga naar margenoot* Wandelende ende weenende sullen si gaen), ende soecken den HERE haeren God. | |
5Na Sion sullen si den wech vragen derwaerts sullen haer aensichten comen, ende si sullen aen den HERE worden geset met een eewich verbont, dat nemmermeer met vergetentheit wtghedaen en sal worden. | |
6Mijn volc is gheworden een verloren cudde, haer herderen hebbense verleyt, ende dedense dwalen op die bergen, Ga naar margenoot+ Si gingen ouer, vanden berch opten hueuel, si vergaten haer bedden. | |
7Alle diese vonden atense, Ende haer vianden seyden Ga naar margenoot* Wi en hebben niet gesondicht). Om dat si ghesondicht hebben den HERE Ga naar margenoot* der scoonheit der rechtuaerdicheit, ende der verbeydingen haerder vaders) vanden HERE. | |
8Gaet wech vant midden van Babilonien, ende gaet wt der Caldeeuscher landt, ende zijt als bocxkens voor dye cudde, | |
9Want siet, ic sal verwecken ende brengen in Babilonien een vergaderinghe van groten [kolom] volcke vanden lande vant noorden, ende si sullen bereyt worden tegen Babilonien, ende daer mede salt gewonnen worden. Sijn gescutte is, als eens sterckens mans die dootslaet, ende geen misse en schiet, | |
10Ende Caldeen landt sal zijn tot rooue, ende alle die ghene diese verwoesten, sullen veruult worden, Ga naar margenoot+ seyt die HERE. | |
11Om dat ghi verblijt ende grote dingen spreket, beroouende mijn erffelicheyt, Om dat ghi wt gestort zijt als caluers op dat Ga naar margenoot* cruyt), ende brullet gelijc die stieren. | |
12So is v moeder te vele seer bescaemt, ende die v baerde is den stof geleken. Siet, si sal die laetste zijn onder die heidenen, ende woest, ende sonder wech, ende verdorren | |
13van des HEREN gramscap, Men en sal daer niet in woonen, maer men salse geheel tot verwoestinge maken, Elc dye door Babilonien gaen sal, hi sal verwonderen, ende hi salse bespotten op alle haer plagen | |
14Gereet v alomme tegen Babilonien, Ghi alle die bogen spant beuechtse, ende en spaert v gescutte niet, want si heeft den HERE ghesondicht. | |
15Roept tegen haer, allesins gaf si haer hant, Haer fundamenten zijn geuallen, Haer mueren zijn af ghebroken, want het is des HEREN wrake. Neemt aen haer wrake, Also si gedaen heeft, so doet haer. | |
16Verstroyet den zayer van Babilonien, ende dien die, die zickel houdt inden tijt vanden oost, vanden aensichte des zweerts der Ga naar margenoot* duyuen) Elc sal tot sinen volcke weder keren, ende elc sal vlieden tot sinen landewaert | |
17Israel is een ghestroyde cudde, die leeuwen hebbense wt verdreuen. Eerst adt hem die coninc van Assyrien, ende dese laetste Nabuchodonosor die coninc van Babilonien, trock hem zijn gebeenten wt. | |
18Hierom seit dit die HERE der heyrscaren God van Israel. Siet, ick sal den coninc van Babilonien versoecken, ende zijn lant, also ic versocht hebbe den coninc van Assyrien, | |
19ende ic sal Israel weder brengen tot zijnder wooningen Carmelus ende Basan sullen worden geweydt. Ende zijn siele sal verzaet worden inden bergen van Ephraim ende van Galaad. | |
20In dien dagen, ende in dien tijde, seit die HERE salmen soecken Israels boosheit, ende si en sal niet zijn, ende die sonde van Iuda, ende men en salse niet vinden, Want ic sal dien genadich zijn, die ic daer laten sal. | |
21Gaet op der ghenen lant die heerscappie hebben, ende versoect op die ghene die daer in woonen. Verstroyt ende slaet doot, die achter bliuen, seyt die HEERE, ende doet alle dat ghene dat ic v beuolen hebbe. | |
22Inden lande is dat geluyt eens strijts ende groote bedroefheit | |
23Hoe is gebroken ende vertreden den hamer van alle daertrijck? Hoe is Babilonien ver- | |
[pagina O8v]
| |
keert in wildernissen onder die heydenen? | |
24Ick heb v inden stric gebracht, ende ghi Babilonien ghi zijt gewonnen, Ga naar margenoot+ ende ghi en wistes niet, ghi zijt gheuonden ende gegrepen, Want ghi hebt den HERE tot gramscappe verwect. | |
25Die HERE heeft sinen schat ontdaen, ende heeft voort gebracht die vaten zijnder gramscappen, Want dit is des HEREN der heyrscaren werc inder Caldeeuscer lant. | |
26Coemt tot haer vanden wtersten eynden der aerden Ga naar margenoot* ontsluit op dat si wtgaen mogen, die haer vertreden. Doet wech die steenen vanden wege, ende doetse te hoope, ende slaetse doot) ende en laet daer niet ouer bliuen. | |
27Verstroeyt alle haer Ga naar margenoot* stercke mannen) Laetse neder inder dootslach gaen. Wee hen, want haeren dach coemt, den tijdt haerder versoeckinghe. | |
28Der vlieender stemmen ende der ghenen dye ontgaen zijn vanden lande van Babilonien, om dat si in Sion bootscappen sullen des HEREN ons gods wrake die wrake van des HEREN tempel, | |
29Bootscappet in Babilonien velen luyden, hen allen, die den booghe spannen, Staet teghen haer al rontsomme, dat niemant en ontgae. Verghelt haer nae haere werck, na al dat si ghedaen heeft, so doet haer, want si rechte haer op, teghen den HERE, teghen den heyligen van Israel, | |
30Hieromme sullen haer ionghelinghen vallen in haer straten, ende alle die mannen haer crijschknechten sullen Ga naar margenoot* swijghen) in dien daghe, seyt dye HERE. | |
31Ga naar margenoot+Siet, ic spreke tot v houaerdighe, seyt die HERE die God der heyrscharen, Want uwen dach coemt, die tijt uwer versoeckinghe. | |
32Ende de houaerdige sal struyckelen, ende neder vallen, ende niemant en salder zijn die hem oprechten sal. Ende ic sal vier ontsteken in zijn steden, ende het sal verslinden al dat omtrent hem is. | |
33Dit seyt die HEERE der heyrscaren, die kinderen van Israel, ende die kinderen van Iuda, liden tsamen ghewelt. Alle diese geuangen hebben houdense, si en willense niet laten gaen. | |
34Haer verlosser is starck, HEERE der heyrscharen is sinen naem. Hieromme sal si haer sake beschermen inden oordeele, op dat hi dat lant veruare ende beroere dye ghene die in Babilonien woonen. | |
35Een sweerdt sal zijn totten Caldeeusschen landt, seyt dye HERE, ende totten woonders van Babilonien ende tot haeren princen, ende tot haer wijse luyden, | |
36Een swaert tot haeren waerseggers, dye sot sullen zijn. Een swaerdt tot haer sterke mannen, die hen ontsien sullen, | |
37Dat sweert tot haren paerden ende tot haeren wagenen, ende tot alle den volcke dat int midden van haer is, ende si sullen zijn als wiuen. Een swaert tot hae-[kolom]ren schatten, diemen roouen sal. | |
38Droocheit sal op haer wateren zijn, ende si sullen verdroogen, Want het is der afgoden lant Ga naar margenoot* ende in monstren sullen si glorieren, | |
39Daerom sullen dye draken daer woonen, metten sotten ende wilden mannen ende in haer sullen struycen woonen) Ende men en salder voort meer niet in woonen inder eewicheit, ende men salse niet stichten van geslachte tot geslachte. | |
40Alsoo die HERE omwierp Sodomam ende Gomorram, ende dat landt dat daer neuen leyt, seit die HERE. Daer en sal gheen man woonen, noch dat lant en sal geens menscen sone bewoonen, | |
41Siet, een volc coemt vanden noorden, een groot volck, Ga naar margenoot+ ende vele coningen sullen op staen vanden eynden der aerden. | |
42Si sullen den booge ende den schilt gripen, si zijn fel ende sonder ontfermherticheit, Haer stemme sal luyden als die zee, ende si sullen op die paerden climmen, ghelijc een man die bereyt is ten stride tegen v, o dochter van Babilonien. | |
43Die coninc van Babilonien heeft gehoort die fame van hen luyden, ende zijn handen zijn onmachtich. Druc beuinc hem, wee als een wijf die in arbeide is. | |
44Siet hi sal op comen, ghelijc eenen leeuwe vander houaerdicheit der Iordanen, tot stercke Ga naar margenoot* schoonheyt), ende ic sal hem haestelijc doen loopen tot haerwaert Ga naar margenoot* Ende wie sal die wtuercoren zijn, die ick bouen hem setten sal?) Want wie is mijns ghelijc? Ende wie sal my Ga naar margenoot* wederstaen). Ende wie is die harder, die minen aensichte wederstaen sal? | |
45Hier omme hoort des HEREN raet, die hi metter herten ontfaen heeft teghen Babilonien, ende zijn gedachten die hi ghedacht heeft op der Caldeeuscher lant. Certeynlijc die cleyne kinderen vanden cudden sullense af trecken, ende met hen sullen verdoruen worden haer wooningen | |
46Vanden geluyde der geuangenisse van Babilonien, wort dat lant beroert, ende den roep wort onder die heydenen gehoort. | |
§ Vanden pestilentischen wint, ende vanden gulden beker, ende hoe Babilon geclopt soude worden, ende van die pestilentische doot, Ende van die vianden tegen Babilonien, Vanden coninc van Babilonien, vanden Caldeeuscen, waerom dat Babilon verdoruen sal worden, om der afgoden wille. |
|