De Vorsterman Bijbel

§ Dat .xliiij. Capittel.

1

⁺DAt woort datter gesciet is tot Ieremiam ende tot al den Ioden die int lant van Egipten woonden, die in Magdalo, ende in Taphnis woonden, ende in ^* Memphis) ende in tlant Phatures, ende hi seyde.

+ A

* th. Noph.

2

Dit seyt die HERE der heyrscaren God van Israel. Ghi hebt gesien al dit quaet, dat ic op Ierusalem gebracht heb, ende op al die steden van Iuda, ende siet, si [kolom] zijn verwoest huyden des daechs, ende niemant en is die daer in woont,

3

om die boosheit die si gedaen hebben, dat si mi tot gramscapen verwecken souden, ende dat si gaen souden, ende offeren ende dienen den vremden goden, die si niet en kenden, beyde si, ende ghi, ende uwe vaders.

4

Ende ick heb tot v gesonden al mijn knechten ende die propheten opstaende ^* bi nacht, ende v seyndende) ende seggende. En wilt niet doen dat woort van dusdanige afgrijselicheit, die ic hate.

* the. vroech ende nerstich.

5

⁺Ende si en hoorden niet, noch en hielden haer oore niet nederwaert, dat si bekeeren souden van haere quaetheit, ende dat si den vremden goden nyet offeren en souden.

+ B

6

Ende mijn toorn ende gramscap is vergadert ende ontsteken inden steden van Iuda, ende inden straten van Ierusalem, ende si zijn verlaten, ende verwoest geworden, alsoot in desen daghe scijnt.

7

Ende nv seyt die HERE der heyrscharen God van Israel. Waerom hebt ghi dit groot quaet tegen uwe sielen gedaen, om dat van v luyden vergaen sal mannen ende vrouwen, dat cleyne kint, ende dat noch zuyget, van den midderwaert van Iuda, ende datmen v niet ouerbliuens laten en sal,

8

om dat ghi mi verwect metten wercken van uwen handen, offerende den afgoden int lant van Egipten, daer ghi in ghecomen zijt, om daer te woonen, ende dat ghi vergaen sult, ende dat ghi zijn sult in vermaledijnge, ende in lachtere al den luyden der werelt?

9

Hebdi vergeten die quaden uwer vaderen, ende die quaden der coninghen van Iuda, ende haerder vrouwen quaden, ⁺ ende uwe quaden, ende uwer vrouwen quaden ^* die si deden) int lant van Iuda, ende lantscapen van Ierusalem?

+ C

* th. datmen v bewesen heuet

10

^* Si en zijn niet ghesuyuert tot desen dage, ende si en ontsagen niet, noch en hebben gewandelt in mijn wet) ende in minen gheboden, die ick voor v gaf, ende voor uwen vaders

* th. Noch en zijt ghi huyden des dages niet verootmoedicht., ende en ontsiet v niet dat ghi hadt in mijn wet gewandelt.

11

Hier om seyt dit die HERE der heyrscaren, God van Israel. Siet, ic sal mijn aensichte setten teghen v int quaet, ende ic sal al Iuda verstroeyen.

12

Ende ic sal nemen die ouerbliuende van Iuda, die haer aensichten setteden, ⁺ dat si in Egipten gaen souden, ende daer woonen, ende si sullen al verteert worden inden lande van Egipten, ende si sullen vallen inden swaerde ende si sullen worden verteert in hongher, vanden minsten totten meesten, ende inden swaerde ende honger sullen si steruen, Ende sullen zijn in een gesworen eedt, ende in een verwonderen, ende in een vermaledijnge, ende in een lachtere.

+ D

13

Ende ic sal versoecken die gene die int lant van Egipten woonen, also ic versocht heb Ierusalem metten swaerde, ende met honger

[p. O5v]

ende met pestilencie,

14

ende niemant en salder zijn die ontulieden sal, ende die ouer bliuen sal vander ouerbleuenen Ioden, die gaen om te woonen als vremdelingen in dat land van Egipten, ende dye weder keeren sal tot tlant van Iuda, daer toe si haer sielen opheffen, om daer weder te keren, ende daer te woonen. Si en sullen niet weder keeren, sonder die ghene die vlieden sullen

15

Ende alle die mannen antwoorden Ieremie, die wisten dat haer vrouwen vreemde goden offerden, ende alle die vrouwen vanden welcken daer een grote menichte stont, ende alle dat volc dat int lant van Egipten in Phatures woonde, seggende.

16

Die redenen die ghi tot ons ghesproken hebt in des HEREN naem, en sullen wi van v niet hooren,

17

maer doende sullen wi doen elc woort dat wt onsen monde comen sal, ⁺ dat wi offerhande doen sullen der coninginnen des hemels, ende wi sullen haer offeren versce offerande, also wi deden ende onse vaders, onse coninghen, ende onse princen inden steden van Iuda, ende opten straten van Ierusalem, ende wi zijn verzadet van broode, ende ons was wel, ende wi en sagen geen quaet

+ E

18

Ende van dier tijt, dat wi offerande op hielden te doen der coninginne des hemels, ende te offeren versche offerande, so hebben wi behoeft alle dinc, ende metten swaerde ende honger zijn wi verteert.

19

Ende ist dat wi der coninginne des hemels offerande doen willen, ende offeren haer versce offerhande, en connen wy niet sonder onse mannen, haer koecken backen, om haer te dienen, ende versce offerande om te offeren?

20

Ende Ieremias seyde tot alle den volcke tegen die mannen ende vrouwen, ⁺ ende tegen al die gemeynte, die hem antwoorden dat woort seggende,

+ F

21

En ist niet die offerhande, die ghi geoffert hebt inden steden van Iuda, inden straten van Ierusalem, ghi ende uwe vaders, uwe coningen, ende v princen, ende dat volc vanden lande ende en zijn dese niet in des HEREN gedencken, ende op gecomen in zijn herte.

22

Ende die HERE en mocht niet langer verdragen om die boosheit van uwen ^* naersticheden), ende om die afgrijselicheyt, die ghi dedet, Ende v lant is worden in verwoestheden, ende in verwonderen, ende in vermaledijnge, om datter niemant in en woont, soot op desen dach is.

* th. wercken

23

Om dat ghi den afgoden geoffert hebt, ende den HERE ghesondicht, ende om dat ghi des HEREN stemme niet en hoort, ende om dat ghi in zijn wet, ende in zijn geboden, ende in zijn getuygenissen niet en wandelt. Hierom zijn dese quade dingen op v comen, soot op desen dach is [kolom]

24

Ende Ieremias seyde tot al den volcke, ende tot al den vrouwen. Al Iuda (die int lant van Egipten zijt) hoort des HEREN woort.

25

Dit seyt die HERE der heyrscaren, God van Israel, sprekende. Ghi ende uwe vrouwen hebt gesproken met uwen monde, ende ghi hebbet met uwen handen volbracht, ende geseyt. Laet ons onse beloften doen, die wi gheloeft hebben, dat wi offerande der coninginnen des hemels doen, ende laet ons haer offeren versce offerande. Ghi hebt uwe geloften volbrocht ende hebtse voldaen metten wercken.

26

Hier om hoort des HEREN woort alle Iuda, die in dat lant van Egipten woont. ⁺ Siet ic heb gesworen bi minen groten naem, seyt die HERE, dat voort meer minen naem niet genaemt worden en sal wt elcs mans monde wt Iuda, die seggen sal ^* die HERE God leeft) in al dat lant van Egipten.

+ G

* th. so waer als God leuet.

27

Siet, ick sal op hen ⁺ waken int quade, ende niet int goede, ende al die mannen van Iuda die in dat lant van Egipten zijn, sullen worden verteert, doort swaert ende door hongher, tot dat si alte male verteert sullen zijn.

+ th. haesten.

28

Ende die dat swaert sullen ontulieden, sullen weder keeren wt dat lant van Egipten, in dat lant van Iuda, luttel mannen, Ende alle dye ouer gebleuen van Iuda, die in Egipten gaen, om daer te woonen, sullen weten, wiens redene voluoert worden sal, die mine, oft die haere.

29

Ende dit sal een teeken zijn, seyt die HERE dat ick op v besoecken sal, in dese plaetse, dat ghi weten sult, dat waerlijck mijn reden veruult sal worden teghen v int quade.

30

Dit seyt die HERE. Siet, ic sal v leueren Pharaonem Ephree den coninc van Egipten, in zijnre vianden hant, ende inder ghenen hant die ^* zijn siele soecken) also ic Sedechiam den coninc van Iuda heb geleuert in Nabuchodonosors des conincs van Babilonien zijns viants hant ^* ende die zijn siele sochte).

* th. hem na tleuen staet.

* th. die hem na tleuen stont.

§ Hoe Ieremias Baruch strafte, dat hi so cleynmoedich was, ende nochtans wert hem salicheit belouet.