De Vorsterman Bijbel

§ Dat .xi. Capittel.

1

⁺DAt woort dat vanden HEERE gesciede tot Ieremiam, seggende.

+ A

2

Hoort die woorden des verbonts, ende spreect totten mannen van Iuda, ende totten genen die in Ierusalem woonen,

3

Ende ghi sult tot hen seggen, Dit seyt die HERE die God van Israel, Vermaledijt is die man die niet en hoort die woorden des verbonts,

4

dat ic uwen vaderen beual in dien dage, doen icse wt den lande van Egypten leyde wten yseren houen, seggende, Hoort mijn stemme ende doet al dat ic v beuolen hebbe, ende ghi sult mi zijn tot een volc, ende ic sal v wesen tot een God,

5

dat ic verwecken mach, den eedt dien ic uwen vaderen swoer, dat ic hen geuen soude dat lant, dat vloeyt van honich ende van melcke, soot op desen dach is. Ende ic antwoorde hem ende seyde, Amen HERE.

6

Ende die HERE seyde tot mi, Roept alle dese woorden inden steden van Iuda, ende ^* buyten) Ierusalem, ende segt, ⁺ Hoort die woorden des verbonts, ende doetse,

* the. op die straten te

+ B

7

Want getuygende heb ic betuycht v vaders inden daghe, doen icse wten lande van Egypten leyde tot desen dage, ^* Vroech opstaende vermaende) ic ende seyde, Hoort mijn stemme,

* the. vroech ende naerstelijc betuychde

8

Ende si en hoordense niet, noch en neychden haer ooren niet Maer si ghinghen wech, elck in die boosheyt zijnder quader herten.

Ende ic heb op hen gebrocht alle die woorden des verbonts dat ic beuolen heb dat si doen souden, ende si en hebbens niet gedaen.

9

Ende die HERE seyde tot mi, Een ^* te gader besweringe) is geuonden in die mannen van Iuda, ende in die gene die in Ierusalem woonen.

* the. verbont

10

Si zijn wederom gekeert totten eersten boosheden haerder vaderen, die mijn woorden niet hooren en wilden, Ende dese zijn ooc wech gegaen na vremde goden, om dat si hen dienen souden. Dat huys van Israel, ende dat huys van Iuda, die hebben te niet gedaen mijn verbont, dat ic met haeren vaderen maecte.

11

Hieromme seyt dit die HEERE Siet ick sal in brenghen op hen quade dingen, dien si niet en sullen mogen wtgaen, ⁺ ende si sullen tot mi roepen, ende ic en salse niet hooren,

+ C

12

Ende die steden van Iuda, ende die gene die in Ierusalem woonen, sullen gaen ende roepen tot die goden, dien si offeren, ende si en sullense niet behouden, in die tijden haers verdriets.

13

☞ Want na dat getal uwer steden, waren uwe afgoden o Iuda, Ende na dat getal uwer ^* wegen) o Ierusalem, ☞ sette ghi outaren der scanden, om Baalim te offeren.

* the. straten

14

Hier om en wilt ghi, niet bidden voor dit volc, ende en aenueert noch lof, noch bedinge voor hen [kolom] want ic en salse niet verhooren, inden tijt haers roepens tot mi inden tijt haers drucs,

15

^* Wat ist dat mijn beminde doet veel sonden in mijn huys? Sal oock dat heylighe vleesch van v niet nemen die boosheyt, daer ghi in verblijt?)

* th. wat sal mijn beminde in mijn huys doen aengesien, dattet so veele quade stucken heuet, Waerom datmen oock van v dat heylige vleesch nemen sal, om uwer boosheyt wille, oft ghi dan so moedich wordet.

16

Die HEERE noemde uwen naem eenen vruchtbaren olijfboom, schoone vruchten brengende, ende lieflijc, Totter stemmen der grooter spraken bernede dat vier in haer, ende haer telgeren werden verbrant.

17

Ende die HERE der heyrscharen, die v plante, heeft quaet op v ghesproken, om die boosheyt des huys van Israel, ende des huys van Iuda, die si tot haeren behoef gedaen hebben, om mi te verwecken, offerende Baalim.

18

Maer ghi HERE hebbet mi gethoont, ende ic hebt bekent, ghi hebt mi gethoont haer nersticheden,

19

⁺Ende ic was als een saechtmoedich lam, datmen draget om te dooden, om te offeren, Ende ic en bekende niet dat si op mi raet hielden seggende, Laet ons in zijn broot hout doen, ende laet ons hem wtroyen vanden lande der leuender, ende men en gedencke voort meer sinen naem niet.

+ D

20

☞ Maer ghi HEERE der heyrscharen, die gherechtelijc oordeelt, ende die nieren ende die herten proeuet, Laet mi die wrake van hen sien, Want ic heb v mijn sake ontdect.

21

Hierom seyt die HEERE totten mannen van Anathot die uwe ziele soecken, ende die seggen, Ghi en sult niet propheteren in des HEREN naem, so en sult ghi niet steruen in onsen handen,

22

Hierom seyt die HEERE der heyrscaren, Siet ic salt op hen versoecken, Die iongelingen sullen steruen metten swaerde, haer sonen ende haer dochteren sullen steruen van hongere,

23

ende dan en sullender gheen ouerbliuende zijn wt hen, Want ic sal quaet brengen op die mannen van Anathot, een iaer haerder versoeckinghen.

§ Van die murmureerders teghen God, Hoe Ierusalem gheuanghen wert, ende vander sinagogen. Vanden harders, Ende vanden bekeerden.