De Vorsterman Bijbel

§ Dat .ix. Capittel.

1

⁺WIe sal geuen minen hoofde water, Ende minen oogen een fonteyne van tranen? Ende ic sal dach ende nacht beweenen die verslaghene der dochter mijns volcs.

+ A

2

Wie sal my gheuen inder wildernissen een vertrec plaetse der wandelaren, Ende ic sal mijn volck laten, ende gaen wech van hen, Want si zijn al ouerspeelders, ende een hoop van ouertredenden,

3

ende si ^* staken haer tonge wt als eenen boghe der lueghenen) ende niet der waerheyt. Si zijn ghesterct int lant, want si zijn wtgegaen van quade te quade, ende si en bekenden mi niet seyt die HEERE.

* th. spanden hair tongen gelijc eenen boghe tot bedriegherije.

4

⁺Een yegelijc wachte hem van sinen naesten, ende en heb gheen betrouwen in elcken van sinen broeder, want elc broeder sal vertredende, vertreden,

+ B

5

ende elc vrient sal bedriechlijck voortgaen, ende een man sal sinen broeder bespotten, ende en sullen de waerheyt niet spreken

Want si hebben haer tongen geleert luegenen te spreken, ende arbeyden dat si onrechtuaerdelijc doen souden,

6

Dijne wooninge is int midden des bedrochs, Int bedroch weygerden si my [kolom] te kennen, seyt die HEERE,

7

Hierom seyt de HEERE der heyrscharen, Siet, ic salse smilten, ende proeuense, Want wat sal ick anders doen vanden aensichte der dochter mijns volcs

8

Haer tonghe is een quetsende gheschut, si heuet bedroch gesproken, ⁺ In haeren mont spreket si vrede met haeren vrient, ende heimelijc leyt si hem lagen, ⁺

+ C

+ psal. xxvi.

9

En sal ic op dese dinghen niet versoecken, seyt die HEERE? oft en sal mijn siel niet wreken in dusdanige volc?

10

Op die bergen sal ic aennemen geween ende gheclaech, op die schoone dinghen der wildernissen ghehuyl, want si zijn verbrant, om dat gheen man en is die daer ouer gaet, ende si en hoorden die stemme des ghenen niet diese besat, ⁺ Vanden vogelen des hemels totten vee toe zijn si ouergheuaren, ende wech ghegaen.

+ Ozee. xiiij

11

Ende ic sal Hierusalem geuen in ^* zanthoopen) ende in draken nesten, ende ic sal die steden van Iuda geuen in verwoestheden, om dat niemant en is die daer inne woont,

* th. steenhoopen.

12

Wie is een wijs man dye dit verstaet, ende tot wien dat woordt van des HEEREN mont gedaen wort, dat hi dit bootschappen mach, waerom dat dat lant verdoruen ende verbrant is als een wildernisse, om dat niemant en is dier doorgaet?

13

Ende die HERE seyde, Want si hebben mine wet verlaten die ick hen gaf, ende en hebben mine stemme niet ghehoort ende en wandelden daer niet inne,

14

ende si zijn wech gegaen na die boosheyt haerder herten, ⁺ ende na Baalim, dwelc si geleert hadden van haeren vaders.

+ D

15

Hierom seyt die HEERE der heyrscharen God van Israel, Siet, ic sal dit volc spijsen met bitteren alsenen, ende ick sal hen te drincken gheuen galle water,

16

ende salse verstroeyen onder die heydenen, die si niet en kenden, si ende haer vaders, ende ick sal achter hen seynden tswaert, tot dat si te niet gheworden zijn.

17

Dit seyt dye HEERE der heyrscharen, Merct, ende roept die weenerssen dat si comen, ende seyndt totten wiuen die wijs zijn, dat si comen tot v,

18

ende haesten hen, ende nemen aen op ons weeninge, Onse oogen moeten tranen voorbrengen, ⁺ ende onse wijnbrauwen moeten van water neder vloeyen,

+ E

19

want die stemme van screyen is gehoort in Sion, Hoe zijn wi verwoest, ende anxtelijck beschaemt?, Want wi hebben dat lant ghelaten, onse wooningen zijn afgeworpen.

20

Ghi wiuen hoort hierom des HEEREN woort, ende uwe ooren die nemen aen dye redene zijns monts, ⁺ ende leert v dochteren gheween, ende elck wijf leer haer naeste wijf ghehuyl,

+ F

21

Wandt dye doot is op ghecomen door onse vensteren, si is gecomen in onse huysen te verderuen die cleyne kinderen van buyten, ende

[p. M5v]

die iongelingen vander straten.

22

Spreect, Dit seyt die HERE, Ende des menschen doode lichaem sal vallen als den drec, op dat aensichte van tlantschap, ende als ^* hoy) achter des maeyers rugge, ende niemant en is dye vergadert.

* th. een hant vol aren.

23

⁺Dit seyt die HEERE, Die wijse ^* en verblijde) niet in zijn wijsheyt, ende die stercke en ^* verblijde) niet in zijn stercheit Ende die rijcke en ^* verblijde niet in) zijn rijcdommen,

+ G

* h. en beroeme hem

* the. beroeme hem

* h. beroem hem niet van

24

maer die ^* verblijt, hi verblijde) hier in, dat hi mi weet ende kent, dat ick die HEERE ben, die ontfermherticheyt doe ende oordeel, ende rechtuaerdicheyt int lant, Want dese dingen genoegen mi, seyt die HEERE.

* h. hem beroemen wil die beroeme hem

25

Siet, die dagen comen, seyt die HEERE, ende ic salt versoecken op elcken wiens manlicheit niet besneden en is,

26

op Egipten, ende op Iuda, ende op Edom, ende op Ammons kinderen, ende op Moab, ende op alle de ghene die ^* rontsom geschoren zijn aen haeren cransche dye) inder wildernissen woonen, want alle heydenen hebben dat ouerslofken, maer alle dat huys van Israel is onbesneden van herten.☜

* h. op gene side des platten lants

§ Hoe tvolc verwaent wert, dattet niet vreesen en sal dat gesterte, ende hoe die afgoderie gestraft wert.