De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+IN dien tijden, Ga naar margenoot+ seyt die HEERE, sullen si wt haeren grauen worpen der coningen gebeenten van Iuda, ende zijnre princen gebeenten [kolom] ende der propheten gebeenten, ende der priesteren gebeenten, ende dat gebeente der ghenen die te Ierusalem woonden, | |
2Ende si sullense spreyden, totter Sonnen, ende manen, ende tot al den heyre des hemels, dat sie lief hadden, ende dien si dienden, ende daer si na wandelden, ende die si sochten ende aenbaden. Men en salse niet vergaderen, ende men en salse niet begrauen, si sullen tot mest zijn op dat aensicht der aerden, | |
3Ende si sullen meer verkiesen die doot, dan dat leuen, alle die ouer bliuen sullen van deser zeer quaden geslachte, in so wat plaetsen die gelaten sullen zijn, daer icse toe gedreuen hebbe, seyt die HEERE der heyrscharen. | |
4Ga naar margenoot+Ende ghi sult tot hen seggen, Dit seyt die HERE, En sal die ghene die valdt niet weder op staen? ende die afghekeert is, en sal hi nyet weder keeren? | |
5Waerom dan, is dit volc in Ierusalem afgekeert met strijdende afkeeringe? Si hebben die Ga naar margenoot* luegenen) aengegrepen, ende si en wilden niet weder keeren, | |
6Ic mercte, ende si en wilden niet weder keeren, Ic mercte, ende ic hoorde toe, niemant en spreect dat goet is, Niemant en is die hem bekeert van zijnder sonden, ende seyt, Wat heb ic ghedaen? Ga naar margenoot+ Si zijn alle gekeert tot haeren loop, gelijc een paert, dat met gedruysche gaet ten strijde waert, | |
7Die kiekendief bekende inden hemel sinen tijt, Die tortel duyue, swaluwe, ende die oyuaer wachten den tijt haers toecoemst, Maer mijn volck en kende des HEEREN vonnisse nyet. | |
8Hoe segdy, wy zijn wijs, ende des HEREN wet is met ons? Waerlijck soo heeft luegenen gewracht der scriben lueghenachtighe griffie, | |
9Die wijse luyden zijn beschaemt, si zijn veruaert ende geuangen. Ga naar margenoot+☞ Want si hebben des HEEREN woordt wech geworpen, ende in hen en is gheene wijsheyt. | |
10Hierom sal ic haer wiuen gheuen vremden luyden, ende haer ackers vremden erfghenamen, Want vanden minsten totten meesten volghen si alle die die giericheit, vanden propheten totten priesteren doen si alle valscheyt. | |
11Ende si genasen die bedroeftheyt der dochteren van minen volcke, Ga naar margenoot+ tot schanden, Ga naar margenoot+ seggende, het is vrede, vrede, alst gheenen vrede en was, | |
12Si zijn beschaemt die de afgriselicheit gedaen hebben, Maer immers en zijn si met beschaemtheyt niet beschaemt, ende si en consten hen nyet schroemen, Hierom sullen si vallen onder die ghene die vallen, Ende sulen vallen inden tijden haerder besoeckinge, seyt die HERE | |
13Ga naar margenoot* Verghaderende sal ic haer verghaderen) seyt die HEERE, Gheen druyue is inden wijnghaerden, ende gheen vighe en is | |
[pagina M5r]
| |
aen den vigeboom, Ga naar margenoot+ dat blat is af gheuallen Ga naar margenoot* Ende ic gaf hen datter ouerghegaen is) | |
14Waerom sitten wi? Coemt tsamen, ende laet ouergaen in die gemuerde steden, ende swigen aldaer, Want God die HEERE heeft ons doen swigen, ende heeft ons te drincken ghegeuen galle water, Want wi hebben tegen den HEERE gesondicht | |
15Ga naar margenoot+Wi ontbeyden den vrede, ende ten was nyet goet, Ende den tijt des genesens, ende siet vreese | |
16Van Dan is gehoort dat gebriesch van sinen paerden, ende al dat lant is beroert van die stemme des geneijens van sinen vechters, Ende si quamen, ende verslonden dat lant, ende zijn volheyt, die stadt ende die daer in woonden, | |
17Want siet, ic sal v seynden die basiliscus serpenten, diemen niet besweeren en mach, ende si sullen v bijten, seyt die HEERE, | |
18mijn wee is bouen wee, in mi is mijn herte truerende | |
19Ga naar margenoot+Siet, die stemme des roeps der dochter van minen volcke van verren lande, En is die HEERE nyet in Sion? oft en is haer coninc niet in haer? Waerom hebben si dan mi verwect tot gramschap met haeren afgoden, ende met vremde ydelheden? | |
20Den oost is ouerleden die somer is gheeyndt, ende wy en zijn nyet behouden. | |
21Op die droefheyt der dochter mijns volcs, ben ick bedroeft ende beroert, een verbaestheyt heeft mi beuangen, | |
22Ende isser gheen rosine in Ga naar margenoot* Galaad) oft en is daer gheen medicine? Waeromme en is dan niet ouerheylt dat litteeken der dochter mijns volcs? | |
§ Van des Propheets beweeninge ende betlaginge. Ende van dat bedroch te wachtene. |
|