De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+HOort mi, die naerstelijck nauolghende zijt, dat rechtuaerdich is, ende soecket den HEERE, Merct totten steen daer ghi wtghehouwen zijt, ende totten holle der cuylen, daer ghi wtghesneden zijt. | |
2Merct op Abraham uwen vader, ende tot Saram die v ghebaert heeft, Want ick heb hem een gheroepen, ende hi ghebenedijde hem, ende ick vermenichfuldichde hem. | |
3Hierom so sal oock die HERE, Sion vertroosten, ende hi sal al haer vallen vertroosten, ende hi sal haer wildernisse setten ghelijck Ga naar margenoot* eenen hof der wellusten) ende haer woestynen ghelijck den hof des HEREN, Ga naar margenoot+ Ga naar margenoot+ blijschap ende ghenuechte sal in haer gheuonden worden, danckbaerheyt ende die stemme des lofs. | |
4โ Aenmerct tot mi o volck, ende o mijn gheslachte, hoort mi, want die wet sal van mi wtgaen, ende mijn oordeel sal rusten tot eenen licht der volcken. | |
5โ Mijn rechtuaerdighe is bi, mijn salichmaker is wtghegaen, ende mijn armen, sullen die volcken oordeelen, Die eylanden sullen mi verwachten, ende si sullen minen arm verwachten. | |
6Heft uwe ooghen op ten hemel, ende siet nederwaerts ter aerden, want die hemelen sullen ghelijck roock smelten, ende die aerde sal verslijten ghelijck een cleedt, ende haer inwoonders sullen vergaen ghelijck dese, Maer mijn salicheyt sal inder eewicheyt | |
[pagina L3v]
| |
zijn. Ende mijn rechtuaerdicheyt en sal niet gebreken. | |
7Hoort ghi mi alle die die rechtuaerdicheyt weet, een volc in wiens herte mijn wet is, en wilt niet vreesen dat verwijt der menschen, ende en ontsiet haer blasphemien niet | |
8Want die worm salse eten, ghelijck een cleet, ende die motte salse eten ghelijck wolle. Maer mijn salicheyt sal inder eewicheyt zijn, ende mijn rechtuaerdicheyt van gheslachte tot gheslachten. | |
9Staet op, staet op, wordet aenghedaen met stercheyt, o ghi arm des HEREN, Staet op gelijck inden ouden dagen, in die geboorten der werelden, En sloecht ghi niet den Ga naar margenoot* houaerdighen) en quetste ghi niet den draeck? | |
10En verdroechde ghi die zee niet, die wateren des grooten afgronts? die settede die diepten der zee tot eenen wech, Ga naar margenoot+ dat die verloste daer door souden moghen gaen. | |
11Ende nv die Ga naar margenoot* verlost zijn) vanden HEERE, Ga naar margenoot* sullen weder keeren, ende sullen louende in Sion comen) Ende die eewighe blijscap op haer hoofden, blijschap ende vruechde Ga naar margenoot* sullen si houden) ende pijne ende suchtinghen Ga naar margenoot* sullen van hen vlieden) | |
12Ick, ick self Ga naar margenoot* sal v vertroosten.) Wie zijt ghi dat ghi vreest vanden sterflijcken menschen, ende van des menschen sone, die ghelijck hoy sal verdorren? | |
13โ Ende ghi hebt des HEEREN ws scheppers vergheten, die den hemel wtghestrect heeft, ende heeft die aerde ghefundeert, ende ghi hebt altoos gheschromt alle den dach, vanden aensichte der rasender toornicheyt des ghenen diet v quelde, ende die bereyt hadde om te vernielen, ende waer is nv die rasende toornicheyt des quelders? | |
14Ga naar margenoot+Hi sal terstont comen gaende om Ga naar margenoot* open te doen) ende hi en sal niet Ga naar margenoot* dootslaen tot vernielinghe) ende zijn broot en sal niet ghebreken. | |
15Maer ick ben die HEERE uwe God, beroerende die zee, ende haer baren loopen met ghedruysche op, die HEERE der heyrscharen is Ga naar margenoot* minen) naem. | |
16Ende ick heb mijn woorden in uwen mont gheset, ende metter schaduwe mijnder hant heb ick v beschermt, dat Ga naar margenoot* ghi) den hemel plante, ende daerde funderen Ga naar margenoot* sout, ende dat ghi tot Sion seggen sout) ghi zijt mijn volck. | |
17Ga naar margenoot+Wordet verheuen, wordet verheuen, Hierusalem staet op, die ghedroncken hebt vander hant des HEREN, den kelck zijnder gramscap, Ga naar margenoot* totten gront des kelcs der slapinge hebt ghi gedroncken ende ghi hebt hem wtgedroncken totten ghiste toe.) | |
18Daer en is niemant wt alle den kinderen die si ghebaert heeft, diese onderhout, [kolom] ende daer en is gheen die haer hant aengrijpet, wt allen den kinderen die si opgheuoet heeft. | |
19Twee dinghen zijn die v sullen ghemoeten, wie sal Ga naar margenoot* ouer v droeuich wesen?) verwoestheyt, ende tsamen in stucken wrijuinghe, honger, ende swaert, wie sal v troosten? | |
20V kinderen zijn wech gheworpen, si sliepen in die hoofden alle der weghen, ghelijck een Ga naar margenoot* waterratte) bestricket, vol der veronwaerdinghe des HEREN, berispinge dijns Gods. | |
22Dit seyt die heerschapper v HEERE, ende v God die Ga naar margenoot* voor zijn volc gestreden heeft) Siet, ick heb den kelck der Ga naar margenoot* sluymeringhe) van uwer hant wechghenomen, den gront des kelcs, mijnder veronwaerdicheyt, ghi en sult dien voort nymmermeer meer drincken. | |
23Ende ick sal hem setten in die hant der ghenen die v vernedert hebben, die uwer zielen seyden, Buycht v, op dat wi moghen doorgaen, ende ghi hebt uwen lichaem ghestelt ghelijck aerde, ende ghelijck een strate den doorgaenden. | |
§ Hoe die Sion die heylighe kercke tot duechden verwect wort, van onser verlossinghe. Die predicanten worden ghepresen, Ende van Christo den arm Gods. |
|